یکی از گیاهان نیروزا و مقوی که شهرت زیادی در جهان دارد "جینسینگ" می باشد که بهتر است آن را "گیاه جوانی" یا"نوش دارو" بنامیم.

 

در کتاب های سنتی و به عربی ریشه گیاه را "جنسه" و "جنسا" می نامند. به فرانسوی و انگلیسی Ginseng و Asiatic ginsengو chinese ginseng گفته می شود.

 

گیاهی است از خانواده عَشقه Araliaceae که نام علمی آن Panax ginseng می باشد.

 


ترکیبات شیمیایی

این گیاه دارای گلوکوزیدهای استروئیدی به نام پاناکیلون، یک ساپونین به نام پاناکسوزید یا پاناکسین، مواد صابونی، یک اسانس روغنی فرار به نام پاناسین و یک هورمون و ویتامین B و ویتامین D، ترکیبات استیلنی، استرول ها و سرانجام یک گلوکوزید به نام جینسینگ می باشد. علاوه بر این جینسنگ سرشار از ویتامین‌های A ، B6 و فلز روی است.

 


خواص و کاربرد

جین سینگ گیاهی نیرو بخش بوده و در حفظ سلامتی بدن و هماهنگی فعالیت های حیاتی آن نقش به سزایی دارد. لازم به ذکر است که خواص این گیاه در ریشه آن وجود دارد.

 

سایر خواص جینسینگ عبارتند از:


* افزایش توان ذهنی

* افزایش قدرت جسمانی

* بهبود فعالیت حافظه

* افزایش شادابی و نشاط

* افزایش قدرت تحمل و پایداری

* از بین بردن استرس

* مقابله با پیری و عوارض آن

* تقویت سیستم ایمنی بدن

* تنظیم سوخت و ساز (متابولیسم) بدن

* جلوگیری از سردرد

* بهبود بی خوابی و بد خوابی

* كاهش عوارض یائسگی

* برطرف ساختن یا بهبود مشكلات جنسی

* رفع خستگی، ضعف و بی حالی

* افزایش قدرت سیستم قلبی و عروقی

* تنظیم فشار خون (كاهش دهنده فشار خون در صورت بالا بودن آن و افزایش دهنده فشار خون در صورت پایین بودن آن)

* تنظیم سطح قند خون بدن

* مقابله با افسردگی

* تقویت ‌کننده قوای عمومی بدن و به ‌ویژه تقویت ‌کننده توانایی جنسی مردان

* کاهش میزان و شدت سرماخوردگی در فصل زمستان

 

خواص فوق به دلیل وجود تركیباتی خاص به نام جینسینوساید( ginsenoside ) در ریشه این گیاه است. هر چه ریشه این گیاه پیرتر شود، تجمع جینسینوسایدها نیز افزایش می یابد. لذا می توان گفت با افزایش تدریجی سن گیاه خواص درمانی و دارویی ریشه آن نیز افزایش می یابد.

 

ریشه جینسینگ می تواند بیشتر از صدها سال زندگی كند. ولی به تدریج تغییراتی در ساختار آن حاصل می گردد.

 

شواهد به دست آمده حاكی از آن است كه این گیاه برای از بین بردن آثار ناشی از خستگی و ضعفِ قوای ذهنی و جسمی موثر است و برای درمان بیمارانی كه از دردهای سینه (بیماری های ریوی) شكایت دارند نیز پیشنهاد می شود. همچنین این گیاه قادر به از بین بردن تومورها و افزایش طول مدت زندگی افراد است.

 

مطلب مهم این است كه علی رغم داشتن خواص درمانی، این گیاه عمدتاً نقش حفاظتی و پیشگیری كننده دارد و كمتر به عنوان درمان قطعی و سریع بیماری ها موثر است.

 


تهیه چای جینسینگ

برای تهیه چای جینسینگ، مقداری آب را بجوشانید و ترجیحا این کار را در ظروف غیر فلزی مانند قوری لعابی یا چینی یا پیرکس انجام دهید. مقداری از ریشه خشک شده ی جینسینگ (حدود 1 تا 3 گرم ) را به آب جوش اضافه کنید. سپس شعله را کم کنید و اجازه دهید تا مدت 20 تا 30 دقیقه بجوشد. در صورت تمایل می توانید بیشتر از این مدت نیز آن را بجوشانید، تا جایی که آب به نصف مقدار اولیه اش برسد.

 

حال صبر کنید تا چای کمی سرد شود و دمای آن به دمای اتاق برسد(این توصیه ای است که در طب سنتی چین به آن اشاره شده و پیشنهاد شده است که چای به صورت ولرم نوشیده شود).

 

بهتر است که روزانه، 1 یا 2 فنجان از این چای بنوشید.

 

ریشه گیاه جینسینگ را می توان به صورت قطعه قطعه استفاده کرد. توجه کنید که ریشه ها در هنگام تهیه چای آن و نیز تا پایان مرحله خنک شدن، باید در داخل قوری بمانند.

 

دم کردن ریشه کمک می کند تا نرم و قابل استفاده شود. علاوه بر این می توان با قرار دادن تعدادی از ریشه ها در ماکروویو، آنها را نرم و قابل برش کرد.

 

دقت کنید که ریشه ها هنگام گرم کردن، نسوزند. می توانید آن ها را به تنهایی یا همراه عسل میل کنید.

 

مصرف 1 تا 2 گرم پودر جینسینگ خالص و مرغوب در روز توصیه شده است. یا این که می توانید قطعه ای از ریشه آن را به اندازه یک سکه، روزانه مورد استفاده قرار دهید.

 


عوارض جانبی

اگرچه جینسینگ عموما بی خطر است، اما عوارض جانبی هم دارد. سردرد، بی قراری، مشکلات خواب، بی نظمی در ضربان قلب، تحریک پذیری، تنگی نفس، اسهال، استفراغ و خون دماغ از عوارض جانبی آن است.

 


مراقب باشید

همان طور که در بالا ذکر شد، این گیاه نقش درمانی ندارد، پس وقتی افراد به برخی بیماری ها مبتلا هستند، مخصوصا اگر دارو می خورند، باید از مصرف مقدار زیاد یا طولانی مدت جینسینگ پرهیز کنند، مانند:

 

* مبتلایان به فشار خون بالا

* بیماران قلبی

* مبتلایان به اندومتریوز

* افراد مبتلا به شیزوفرنی

* افراد مبتلا به دیابت (باید مراقب افت قند خون باشند)

* افراد مبتلا به بی خوابی

* زنان باردار و شیرده (جینسینگ شبیه هورمون استروژن عمل می کند)

* کسانی که آسپیرین، وارفارین و داروهای کاهش دهنده فشار خون مصرف می کنند، نباید جینسینگ مصرف کنند.

* همچنین باید از مصرف سایر مواد محرک مانند چای، قهوه و نوشابه های کولادار همراه با جینسینگ خودداری نمود.

سریش گیاهی لعاب دار و موثر در درمان ناراحتی های کبد و معده است.

 

سریش گیاهی از دسته Liliaceae با ریشه ای ضخیم و لعاب ‌دار است.

 

ژل سریش (اینولین) در گروه پلی ساکارید ها قرار دارد.

 

مورد استفاده ی این گیاه بیشتر به دلیل چسبنده بودنش است. البته این گیاه علاوه بر این، کاربرد درمانی هم دارد.

 

از دانه های این گیاه، روغنی گرفته می شود که در بعضی از تصلب ‌های شریانی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

از برگ ‌های این گیاه به عنوان سبزی خوردنی و از ریشه‌ های این گیاه که به صورت غدد پنجه ای است به عنوان چسب استفاده می شود.

 

ریشه ی این گیاه گرم و خشک است و برای یرقان، ناراحتی‌ های کبدی، خشونت حلق و ناراحتی‌ های معده از آن استفاده می کنند.

 

سریش فقط نمی چسباند، ضدعفونی هم می کند!

 

از ریشه ی این گیاه جوشانده غلیظی درست می کنند که برای درمان جوش‌ ها بسیار مفید می باشد زیرا خاصیت ضدعفونی کننده دارد.

 

این گیاه در نواحی کوهستانی و مرتفع می روید و فصل گل دهی آن از اواسط اردیبهشت ماه تا اواسط خرداد است.

 

سریش قاعده آور است و در درمان ورم بیضه موثر است و باعث تسریع در جوش خوردن استخوان های شکسته می شود.

اورس، گونه اي سرو است که در مناطق کوهستاني مي رويد و در برابر بدي آب و هوا بسيار مقاوم است.

 

خواص روغن طبيعی اورس:

* در برطرف کردن و درمان ناراحتي هاي گوارشي، زخم و اسيد زياد معده موثر است.

* روغن اورس از درد قاعدگي ماهانه مي کاهد.

* خاصيت ضدباکتريايي آن براي درمان آکنه مفيد است.

* اين گياه که خاصيت ادرارآور دارد، براي افرادي که از تراکم آب در بدن و ورم رنج مي برند مفيد است.

علاوه بر آن، در کاهش وزن و فشار خون و دفع سديم اضافه و سموم بدن مانند اسيداوريک موثر است.

* به عنوان يک ماده محرک، فعاليت بدن را تحريک مي کند و باعث از بين رفتن خستگي مفرط، افسردگي و سرگيجه مي شود، علاوه بر آن باعث تحريک سيستم عصبي نيز مي شود.

* عرق شديدي که بر اثر مصرف اين گياه به وجود مي آيد باعث دفع سموم و نمک و آب اضافه بدن مي شود.

* روغن اورس براي رفع نفخ روده ها موثر است که اين نفخ مي تواند عوارضي مانند درد در ناحيه قفسه سينه، سوءهاضمه، فشار خون بالا، خطر بيماري قلبي و معده درد حاد ايجاد کند.

* خاصيت منقبض کننده اين گياه، از دندان درد، ريزش مو، شل شدن دندان و لثه و عضلات و اسهال جلوگيري مي کند.

 


خواص چای اورس:

* اين چاي به عملکرد معده کمک مي کند، قولنج، سوءهاضمه و نفخ را درمان مي کند.

* در رفع التهاب مثانه موثر است.

* اشتهاآور است.

* براي درمان آرتريت، روماتيسم و نقرس موثر است.

* توجه داشته باشيد که اين گياه خون ريزي دوران قاعدگي ماهانه را افزايش مي دهد.

ترکيب شيميايی

دانه هاي اسفرزه داراي 10 درصد موسيلاژ است که در اثر هيدروليز توليد دگزيلوزان، آرابينوز، د - گالاکتوز، د - گالاکتورونيک اسيد مي نمايد. همچنين داراي روغن ثابت، پروتئين و املاح معدني مي باشد. دانه هاي اسپرزه را در آب قرار دهند پوسته خارجي اپيدرم متورم مي شود و توليد يک لايه موسيلاژي در اطراف هسته مي نمايد و از اين رو آن را در درمان اسهال خوني (کمي بو داده استفاده مي‌کنند) به کار مي برند.

در آمريکا از آن داروهاي مليني چون Metamucil تهيه ميگردد که ملين خوبي است دانه بسيار سختي است که تقريبا در غالب مناطق دنيا مي رويد و در رديف مفيدترين، موثرترين و بي ضررترين و در عين حال ملايم ترين ملينهاي گياهي است که از قرنها پيش براي لينت مزاج تجويز شده است ولي تحقيقات جديد نشان مي دهد که دانه هاي اسپرزه براي کاهش کلسترول و قند خون نيز موثر است.

شفابخشي با اسفرزه

در حدود 30 درصد پوشش دانه اسپرزه را يک ماده جاذب آب تشکيل مي‌دهد که موسيلاژ ناميده مي شود و پس از خيس شدن و جذب آب، لعاب مي‌دهد و هر دانه 10 برابر حجم خودش متورم مي‌شود و به شکل لعابي ژلاتيني درمي‌آيد و اين لعاب است که منشاء شفابخشي آن در موارد اسهال و يبوست مي‌باشد. پژوهشهاي دانشمندان نشان مي‌دهد که يک قاشق مرباخوري تخم اسفرزه که 3 بار در روز خورده شود و هر بار اقلا دو ليوان آب ولرم با آن نوشيده شود، اثر محسوسي در تخليه و رفع يبوست دارد.

طبق گزارشي اسفرزه در مورد کاهش درد و رفع خارش بيماريهاي کولون و رکتوم و قطع خونريزي بواسير نيز مفيد است. و همچنين در کاهش کلسترول.

در مجله اتحاديه پزشکان آمريکا نقل شده که در مدت 12 هفته 5 درصد کلسترول را کاهش مي دهد.

 

نکات احتياط آميز در مصرف اسفرزه

به عنوان ملين و کاهنده کلسترول و احتمالا پيشگيري سرطان، اسفرزه في نفسه نقشي ندارد بلکه خاصيت ورم کردن و توليد لعاب زياد آن است که اين آثار را ايجاد مي کند. پس اگر اسفرزه خورده شود و به قدر کافي آب زياد خورده نشود، روده ها ورم کرده و چون آب مدفوع کاملا جذب مي شود برعکس، انتظار خروج مدفوع متعسر مي شود. پس فراموش نشود که با اسفرزه بايد آب زياد خورده شود.

بااينکه يبوست ناراحتي عمومي زنان باردار است ولي مع هذا زنان باردار بايد از خوردن اسفرزه نظير ساير ملين ها پرهيز کنند و براي رفع يبوست از ساير خوراکي هاي غني از فايبر و الياف گياهي مانند سبزيها، دانه‌هاي غلات، نان سبوس دار و ... استفاده کنند. و همچنين براي کودکان زير 2 سال نبايد داده شود.

 

از ديدگاه حکماي طب سنتی ايران

طبيعت آن سرد و تر است، نوع سفيد رنگ آن مرغوبتر و در آب ته نشين شود. دانه هاي لعاب زا و خوردن لعاب آن موجب تسکين حرارت و تشنگي مي باشد و براي تبهاي گرم، غليان خون و ناراحتي و خشونت سينه و حلق و زبان و سردرد و زخم روده و رفع يبوست روده ها که منشاء آن علل صفراوي يا عوارض حاصله از خوردن داروهاي گرم است بسيار مفيد مي باشد. در تمام موارد فوق لعاب آن به تنهايي و با مخلوط با روغن بادام شيرين خورده مي شود.
در استعمال خارجي ضماد لعاب اسفرزه مخلوط با سرکه و روغن گلسرخ براي تسکين درد مفاصل گرم، نقرس و نرم کردن ورمهاي بخصوص ورمهاي پشت گوش نافع است و ضماد کوبيده آن با گلاب براي تسکين سردرد و يا روغن بنفشه براي تسکين سردردهاي گرم و رفع خشکي دماغ و اعصاب نافع است و همچنين براي رشد و نرم کردن مو و جلوگيري از دو تا شدن تارهاي مو بسيار مفيد است در مورد مو بايد ماليدن ضماد چند روز پي در پي تکرار شود.

اگر 12 - 10 گرم تخم اسفرزه در آب گرم خيسانده شود که لعاب آن زود خارج شود و با شکر و با سکنجبين خورده شود براي لينت مراج بسيار مفيد است و نوعي ملين است. دم کرده آن براي تسکين درد سينه نافع است.


 

خواص درمانی ديگر اسفرزه

*آن را در آب بريزيد و بگذاريد بماند و دائم به جاي آب خوردن از آب آن ميل کنيد، اگر دائم جرعه جرعه نوشيده شود گرفتگي صدا که از گرمي و حرارت باشد را برطرف مي سازد، در موارد کاهش درد و رفع خارش و قطع خونريزي بواسير نافع است.

* آن را با عناب در آب بچسبانيد و آب آن را صبح ناشتا بخوريد و با آب آن بدن را هم بشوييد خارش قسمتهاي زنانه يا واژينال را برطرف مي سازد.

* آب دم کرده آن را بنوشيد، مدر است و براي سوزاک مفيد مي باشد.

* 20 گرم در يک ليوان آب جوشانده و 4 روز تکرار شود دافع سنگ کيسه صفرا است.

*اگر اسفرزه را با تخم شربتي و خاکشير (هر کدام 100 گرم) ترکيب کرده و هر روز يک قاشق سوپخوري آن را در 2 ليوان آب حل کرده و مصرف کنيم براي رفع خارش تن و تصفيه خون و باز شدن اشتها مفيد است.

* هر روز صبح، ظهر و شب هر بار يک قاشق شربت خوري از آن را در يک فنجان آبجوش بريزيد بعد با نبات شيرين نموده بخوريد، اسهال خوني را درمان ميکند، از خونريزي زياد و قاعدگي جلوگيري مي نمايد.

*آن را بو دهيد و هر روز بخوريد. اسهالهاي طولاني و مزمن را درمان ميکند.

* لعاب آن را دائم در گلو قرقره کنيد و هم جرعه جرعه بخوريد، گلودرد را درمان مي کند و اگر آب آن را در دهان نگه داريد برفک و سوختگي و طاول و زخمهاي دهان رادرمان مي کند.

* آن را بکوبيد، بعد با سرکه خمير نموده و هر روز صبح و شب روي محل ضماد بگذاريد سالک را درمان مي کند.

* آن را با شير مادر دختردار خمير نموده و ضماد اندازيد. خنازير (غده‌هاي سخت که در گردن و زيرگلو پيدا مي شود) را درمان مي‌کند.

* گل ختمي کوبيده را با لعاب آن مخلوط کنيد و بر پيشاني بماليد. سردردي که از آفتاب باشد را تسکين مي‌دهد.

تذکر مهم: توجه شود که در استعمال داخلي هيچگونه نبايد تخم اسفرزه کوبيده شود، زيرا اگر کوبيده شود و خورده شود خطرناک است و خوردن در حدود 40 گرم تخم اسفرزه کوبيده شده موجب سرد شدن بدن و تخدير و تنگي نفس و آشفتگي و سرانجام منجر به غش و توقف نبض و پس از مدتي احتمالامنجر به مرگ مي شود. لذا در اين حالت از داروهاي قي آور گرم نظير آب عسل و نمک و يا ساير داروها استفاده مي شود.

به مثل بزر قطونا دل درويشان است تا درست است صفا ورشکني سم گردد

و در نهايت خلاصه‌اي از خواص اسپرزه به قرار زير است:

1- نرم کننده شکم
2- ضد زخم روده و معده
3- ضد حرارت و عطش
4- ضد اسهال ساده و خوني
5- ضد خونريزي سينه
6- نشاط آور
7- ضد تب و لرز

نام : سرخاب کولی
نام انگلیسی : Pokeweeds
دیگر نام ها : نام علمی: Phytolacca

 

خواص سرخاب کولی
ضد يبوست، سودا، جلوگيري از بزرگ شدن غده تيروئيد، جلوگيري از سفت شدن كبد، درمان ريزش مو، جوش چركين، خارش پوست، بواسير و...


خواص درمانی سرخاب کولی
. ریشه این گیاه سمی است. ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد. اگر چنان‌چه بر اثر بی‌احتیاطی استفاده شد جهت رفع مسمومیت آن شیر بنوشند.


. جهت جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید برگ‌های سبز این گیاه را مانند سبزی خوردن می‌توان همراه غذا مصرف نمود.


. برای جلوگیری از سفت شدن كبد و رفع آن از برگ‌های این گیاه استفاده می‌شود.


. جهت درمان حالت صفراوی از سبزی این گیاه استفاده شود.


. میوه این گیاه ضد یبوست می‌باشد ولی نباید در خوردن آن افراط كرد.


. همچنین از برگهای جوان آن که محتوی ویتامین C می باشد بعنوان سبزی مصرف می شود

 جهت درمان سودا مقدار نيم گرم از ريشه اين گياه با نظر پزشك استفاده شود.


. جهت درمان دانه‌هاي جلدي مزمن حدود نيم گرم از ريشه اين گياه ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد.


. جهت جوش‌هاي چركين صورت از ريشه اين گياه به صورت پماد بمالند.


. جهت درمان ريزش موي سر كه باعث پيداشدن لكه‌هاي كوچك عاري از مو مي‌گردد از پماد اين گياه استفاده كنند.


. جهت درمان بواسير مقدار نيم گرم از ريشه اين گياه را به روش شماره يك تهيه و بنوشند و از پماد گرد ريشه اين گياه به محل بمالند.


. جهت درمان خارش پوست با دمكرده ريشه اين گياه پوست را بشويند.


. براي جلوگيري از ورم و سفت شدن پستان‌ها در اثر تراكم شير برگ‌هاي اين گياه را له كرده به صورت ضماد بگذارند. ضماد اين گياه براي سرطان پستان مفيد است بايد تمامي سطح پستان را به استثناي نوك آن با ضماد اين گياه پوشانده و به مدت 3 روز، پارچه‌اي را با دمكرده ريشه آن مرطوب نموده سپس ضماد را عوض كرده و ضماد ديگري ‌گذاشته تا 15 روز اين كار ادامه داشته باشد. در اثر اين ضماد پوست پستان ملتهب و داراي جوش‌هاي چركين مي‌شود ولي پس از يك ماه تا 45 روز سفتي پستان برطرف مي‌گردد سپس پستان‌ها را خوب شسته و پودر اسيد بوريك ريخته و مي‌گذاريد خشك شود.

اندام مورد استفاده گیاه سرخاب کولی

ریشه خشک شده :
امروز به عنوان تصفیه کننده لنف ، مخصوصا درتب غده ای والتهاب لوزه ، به کار می رود و می توان آن را برای درمان ماستیت به کار برد وداروهای روماتیسم اضافه کرد . کاربردخارجی آن برای بیماری های پوستی عفونی مانند جرب وکچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهم های تسکین دهنده درد زخم ، همورویید و مفاصل ملتهب افزود .

میوه :
قدرت آن عموما کمتر از ریشه است .میوه تازه وخشک شده سمی است وشیوه آپاچی ، یعنی جویدن آن ، توصیه نمی شود. در گذشه آن را برای بیماری های پوستی و درمرهم های مسکن روماتیسم به کار می بردند. عصاره آن را روی زخم وتومور می مالیدند اما تاثیر چندانی ندارد .

مشخصات :
سرده‌ای از میخک‌سانان چندساله که بومی آمریکای شمالی و جنوبی و شرق آسیا و زلاندنو هستند و موادی دارند که برای پستانداران سمی است، اما پرندگان به‌راحتی میوه آن‌ها را می‌خورند، زیرا پوسته دانه آن‌ها در دستگاه گوارش پرندگان قابل هضم نیست. گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود ۳ متر بومی شمال آمریکا(جنوب غربی کانادا و ایالت های ویرجینا فلوریدا ایالت متحده آمریکا) است و به فراوانی در سواحل دریای خزر می روید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گل های سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوه های به رنگ بنفش مایل به سیاه ارغوانی شبیه خوشه انگور می باشد.

گل پامچال، گیاهی زیبا و پرخاصیت است و روغن طبیعی که از ساقه، برگ ها و گاهی گل آن تهیه می شود، استفاده دارویی دارد. در این مطلب به نقل از «هلث مد»، به خواص این گیاه اشاره می شود.

خاصیت ادرارآور دارد و از این طریق سموم بدن مانند سدیم، اسید، چربی و ... را دفع می کند.

نقش مهمی در بازسازی سلول های بدن دارد.

به طور طبیعی دارای خاصیت ضدباکتریایی، ضدقارچی و ضدعفونی کننده است.

ناراحتی هایی مانند گلودرد و عفونت بینی را به طور موثر درمان می کند.

علایم قبل از قاعدگی و پس از یائسگی را کاهش می دهد.

روغن آن خاصیت ضدافسردگی دارد، در نتیجه استرس و اضطراب را رفع می کند و آرامش بخش است.

تمیزکننده طبیعی پوست است.

با افزایش انقباض عضلات و بافت ها، از افتادگی پوست پیشگیری می کند و چین و چروک را نیز از بین می برد.

۱- طبع همیشه بهار سرد و خشك است.
۲- برای درمان اختلالات كبدی مانند زردی ۱۴ روز، روزی ۲ گرم گل همیشه بهار را در ۱۵۰ سی‌سی آب دم‌كرده روزی ۳ فنجان میل شود.
۳- برای درمان یبوست استفاده می‌شود.
۴- برای درمان التهاب لوله هاضمه مفید است.
۵- برای درمان زخم معده استفاده می‌شود.
۶- برای خانم‌هائی كه در اثر ضعف اعصاب و كم خونی قاعده نمی‌شوند یك هفته قبل از موعد قاعدگی ۲ گرم در ۱۰۰ سی‌سی آب‌جوش به مدت نیم ساعت دم‌كرده میل شود و تنظیم كننده قاعدگی است.
۷- برای ترك پوست از كوبیده برگ تازه آن به صورت ضماد بگذارید.
برای مشاهده ادامه این پست به ادامه مطلبمراجعه فرمایید.
۸- برای غرور جوانی ۱۰ گرم گل همیشه بهار را در ۲۰۰ سی‌سی عرق برگ چنار خیس نموده سپس در آب‌جوش بگذارید ظرف محتوی را تا گرم شود آن گاه صاف نموده پارچه تمیزی را به آن آغشته نموده و به پوست بمالید.
۹- برای پینه‌‌ی پوست دست و پا مفید است.
۱۰- برای میخچه و زگیل گیاه را در سركه خیسانده با پنبه روی میخچه یا زگیل بگذارید.
۱۱- برای سرطان پوست از دمكرده آن روزی ۲ گرم به مدت ۴ روز بخورند.
۱۲- برای التیام و درمان زخم‌های بدخیم و چركین مقداری گل همیشه بهار را ساییده با آرد جو مخلوط كرده با عرق كاسنی خمیر نمائید بر روی زخم بگذارید.
۱۳- برای درمان سرگیجه از دمكرده گل همیشه بهار می‌توان استفاده كرد.
۱۴- برای پادزهر رتیل و عقرب گل همیشه بهار را در آرد پخته صاف نموده محل نیش عقرب یا رتیل را شستشو دهید سپس به صورت ضماد بگذارید.
۱۵- برای درمان سردرد یا سرگیجه گل همیشه بهار را با روغن زیتون مخلوط نموده داخل یك شیشه سر بسته بریزید و به مدت ۴ ساعت در آب‌جوش بگذارید بجوشد سپس صاف نموده به محل شقیقه‌ها بمالید.
۱۶- برای رفع خارش پوست گل همیشه بهار را با پودر حنا مخلوط كرده با عرق كاسنی خمیر كنید به محل خارش بمالید.
۱۷- برای درمان خنازیر از روغن همیشه بهار به موضع بمالید.
۱۸- برای نرم كردن پوست‌های شكننده گل همیشه بهار را در آب گرم كه جوش نباشد بریزید بگذارید ۱۵ دقیقه بماند سپس با یك پارچه پوست را كمپرس كنید.
۱۹- برای درمان اختلالات عصبی صورت را با روغن همیشه بهار صورت را ماساژ دهید.
۲۰- برای درمان زخم معده و روده ۱۰ گرم همیشه بهار در ۲۵۰ سی‌سی آب جوشانده دم‌كرده قبل از غذا یك فنجان میل شود.
۲۱- برای درمان سوختگی می‌توان از ضماد گل همیشه بهار استفاده كرد اگر خشك بود در آب گرم خیس كرده در یك پارچه تمیز بگذارید روی سوختگی قرار دهید.
۲۲- برای درمان یبوست۳ گرم گل همیشه بهار را در یك لیوان آب‌جوش ریخته۱۲ دقیقه دم‌كرده بعد از غذا یا آخر شب میل شود.
۲۳- دمكرده گل همیشه بهار ضد تشنج است.
۲۴- برای درمان ورم طحال از دمكرده گل همیشه بهار استفاده شود.
۲۵- گل همیشه بهار ضد سرفه و سینه درد است.
۲۶- كرم همیشه بهار چین و چروك صورت را از بین می‌برد.
۲۷- برای از بین بردن كك مك هر روز صورت را با دمكرده گل همیشه بهار ماساژ دهید و بشوئید.
۲۸- برای گرفتگی عضلات معده از دمكرده همیشه بهار بعد از غذا استفاده كنید.
۲۹- برای درمان بواسیر گل همیشه بهار را له كرده بصورت ضماد بگذارید.

 انبه میوه ای بسیار خوشمزه است که خیلی وقت ها ممکن است دوستداران آن فراموش کنند که فواید بسیار زیادی هم دارد. در اینجا فواید این میوه را بیان کرده و به برخی نکات جالب درمورد آن و احتیاطات لازم نیز اشاره می کنیم.میزان بالای ویتامین C و A در انبه به اضافه انواع مختلف کاروتنوئیدها سیستم ایمنی بدن شما را سالم و قوی نگه خواهد داشت.

 

ارزش غذایی

یک فنجان (حدود ۲۲۵ گرم) انبه حاوی مواد زیر است:

۱۰۵ کالری، • ۷۶ درصد ویتامین C (آنتی اکسیدان و تقویت کننده سیستم ایمنی)، ۲۵ درصد ویتامین A (آنتی اکسیدان و تقویت کننده بینایی)، •۱۱ درصد ویتامین B۶ به اضافه سایر ویتامین های B (کمک به عملکرد مغز و پیشگیری از بیماری های قلبی)، ۹ درصد فیبر سالم پروبیوتیک، ۹ درصد مس (مس یک کوفاکتور برای آنزیم های مهم جهت گلبول های قرمز خون می باشد)، ۷ درصد پتاسیم (برای متوازن کردن مصرف بالای سدیم) و • ۴ درصد منیزیم.

 


واقعیات و جزئیات

• نسبت به همه میوه ها در سراسر جهان، میزان مصرف انبه تازه از سایر میوه ها بیشتر است.

• این میوه متعلق به ۴۰۰۰ سال پیش بوده است.

• این میوه با گیاهان دیگری مثل پسته و بادام هندی هم خانواده است.

• این میوه که بیشتر در هند رشد کرده و مصرف می شود، به سافدا معروف است.

• انبه ۱۰۰۰ نوع مختلف دارد.


تذکر

• اگر به پلاستیک خام حساسیت داشته باشید، این احتمال وجود دارد که به انبه و به ویژه انبه کال هم حساسیت نشان بدهید. این واکنش به خاطر وجود اسیدآناکاردیک است.

• پوست و عصاره انبه حاوی اوروشیول است، ماده شیمیایی موجود در پیچک سمی آمریکایی و سماق سمی که می تواند در برخی افراد ایجاد حساسیت کند.

• برخی دلالان و فروشندگان برای رسیده کردن انبه از کاربید کلسیم استفاده می کنند که ممکن است مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند، به همین دلیل بهتر است از انبه ارگانیک استفاده کنید. اگر انبه خریداری شده شما ارگانیک نیست، قبل از مصرف خیلی خوب آن را بشویید یا یک شب در آب خیس کنید.


فواید انبه برای سلامتی


پیشگیری از سرطان: تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آنتی اکسیدان انبه از سرطان های روده، سینه، خون و پروستات پیشگیری می کند. این ترکیبات شامل کرستین، ایزوکرستین، استراگالین، فیستین، اسید گالیک و متیل گالات و همچنین آنزیم های مختلف می باشد.

 

کاهش کلسترول: مقدار بالای فیبر، پکتین و ویتامین C در انبه به کاهش کلسترول کمک می کند.

 

پاکسازی پوست: هم داخلی و هم خارجی برای پوست قابل استفاده است. انبه منافذ بسته شده پوست را باز کرده و جوش ها را از بین می برد.

 

سلامت چشم: یک فنجان انبه خرد شده ۲۵ درصد از میزان موردنیاز روزانه از ویتامین A را فراهم می کند که به بهبود بینایی کمک کرده و از شب کوری و خشکی چشم جلوگیری می کند.

 

قلیایی کردن کل بدن: اسید تارتاریک، اسید مالیک و کمی اسید سیتریک موجود در این میوه به حفظ ذخیره قلیایی بدن کمک می کند.

 

کمک به دیابتی ها: انبه به تنظیم سطح انسولین در خون کمک می کند. در یک داروی خانگی سنتی برگ های آن را در آب جوشانده، شب تا صبح در آب خوابانده و بعد جوشانده را صبح مصرف می کردند. انبه همچنین شاخص گلیسمی پایینی دارد (۶۰ ۴۱) به همین علت مصرف متوسط آن سطح قندخون را بالا نخواهد برد.

 

افزایش قوای بدنی: انبه منبع بسیار خوبی از ویتامین E می باشد. بااین حال ارتباط خوب بین میل جنسی و ویتامین E ابتدا با یک کلیت بخشی اشتباه روی تحقیقات روی موش های آزمایشگاهی ایجاد شد و تحقیقات بیشتر نشان داده است که مقدار متعادل آن در این زمینه مفید است.

 

تقویت گوارش: پاپایا تنها میوه ای نیست که حاوی آنزیم هایی است که پروتئین را تجزیه می کنند. میوه های زیادی مثل انبه نیز هستند که این خاصیت مفید را دارند. فیبر موجود در انبه همچنین به هضم غذا کمک می کند.

 

کمک به دفع گرما: گرفتن آب این میوه و مخلوط کردن آن با آب و شیرین کننده به خنک کردن بدن و جلوگیری از آسیب رسیدن به آن کمک می کند.

 

تقویت سیستم ایمنی بدن: میزان بالای ویتامین C و A در انبه به اضافه انواع مختلف کاروتنوئیدها سیستم ایمنی بدن شما را سالم و قوی نگه خواهد داشت.

1- طبع لوبیای قرمز گرم و تر و لوبیای سفید معتدل می‎باشد.
2- لوبیای سفید برای افرادی كه كارهای فكری دارند بسیار مفید است.
3- به دلیل داشتن مقدار زیادی الیاف روده‌ها را تمیز می‌کند.
4- لوبیا از رقیق شدن خون جلوگیری می‎كند و مقاومت بدن را در مقابل بیماری‎های عفونی بالا می‎برد.
5- خوراك لوبیا باعث تقویت حافظه می‎گردد.
6- كسانی كه كم خون هستند از خوراك لوبیا استفاده كنند.
7- لوبیا را می‎توان به جای گوشت استفاده كرد.
8- كسانی كه سرماخورده‎اند می‎توانند یك وعده غذای خود را به خوراك لوبیا اختصاص دهند.
9- كسانی كه خام گیاه‎خوار هستند هیچ وقت از جوانه خام لوبیا استفاده نكنند زیرا سمی است، زیرا در لوبیای خام ماده سمی اسید سیانیدریك تولید می‎شود كه در اثر طبخ این ماده از بین می‎رود.
10- خوردن خوراك لوبیا باعث صاف شدن صدا می‎شود.
11- سینه و ریه را نرم می‌کند.
12- یك ضماد خوب برای سوختگی لوبیا را بپزید سپس نرم كنید به صورت ضماد روی سوختگی بگذارید.
13- شب‎ها لوبیا كم بخورید چون تولید نفخ می‎كند و باعث خواب‎های پریشان می‎شود.
14- خوردن لوبیا به خاطر ماده اینوزیت آن باعث جلوگیری از ریزش مو می‎شود.
15- خوردن سوپ لوبیا درمانگر ورم اندام‎ها یا خیز عمومی بدن می‎باشد.
16- لوبیا دارای انسولین گیاهی می‎باشد.
17- لوبیای چشم بلبلی، یك نوع لوبیایی است كه فعلاً مصرفش در ایران بسیار كم شده است و چه خوب است كه از این لوبیا كه حاوی پروتئین، چربی، قند، كلسیم، آهن، ویتامین‎های  PP، B6 ، B1 ، A می‎باشد استفاده گردد.
18- لوبیا ضد سوداست.
19- خوراك لوبیا باعث كم شدن كلسترول خون می‎گردد.
20- خوراك لوبیا فشارخون را پایین می‎آورد.
21- خوردن لوبیا از سرطان مخصوصاً سرطان سینه جلوگیری می‎كند.
22- كسانی كه مبتلا به اگزما شده‎اند لوبیا را در برنامه غذایی خود قرار دهند.
23- كسانی كه بیماری قند دارند سعی كنند از خوردن كنسرو لوبیا خودداری كنند.
24- كسانی كه افسرده هستند از خوراك لوبیا استفاده كنند.

نام های دیگر: اسپرزه، اسبرزه، اسفیدش، اسفیوس، اسپغل، اسپغول، سفیدخوش، شکم پاره، قارنی یارخ، قارنی یاروق، بذر قطور، بذر قطونا، حشیشه، البراغیث، تبکو، برغوشی
فارسی : اسپرزه، اسفرزه عربی: بذر قطونا، حشیشه، البراغیث، اسپغول فرانسه: Psylle انگلیسی: Psylliom نام لاتین: Plantago pslliom، Plantago ovata

مشخصات
دانه گیاهی است از خانواده بارهنگ Plantaginaceae، که گونه های مختلفی دارد. گیاه آن یکساله علفی و کوتاه است و بلندی آن به 40 – 10 سانتی متر می رسد. این گیاه در نواحی گسترده‌ای در شمال ایران در دشت گرگان گیلان بین منجبیل و پاچنار در راه بین قزوین و رشت، در رودبار و بین چالوس و رشت و در لرستان، کردستان، بختیاری، اصفهان، ایلام، پشت کوه، مهران، شوش، در فارس: تخت جمشید و لار، در کرمان: نزدیک بم در مسجدسلیمان و بوشهر نیز دیده می شود. در هند در پنجاب و پیشاور می‌روید.

ترکیب شیمیایی
دانه های اسفرزه دارای 10 درصد موسیلاژ است که در اثر هیدرولیز تولید دگزیلوزان، آرابینوز، د – گالاکتوز، د – گالاکتورونیک اسید می نماید. همچنین دارای روغن ثابت، پروتئین و املاح معدنی می باشد. دانه های اسپرزه را در آب قرار دهند پوسته خارجی اپیدرم متورم می شود و تولید یک لایه موسیلاژی در اطراف هسته می نماید و از این رو آن را در درمان اسهال خونی (کمی بو داده استفاده می‌کنند) به کار می برند.

در آمریکا از آن داروهای ملینی چون Metamucil تهیه میگردد که ملین خوبی است دانه بسیار سختی است که تقریبا در غالب مناطق دنیا می روید و در ردیف مفیدترین، موثرترین و بی ضررترین و در عین حال ملایم ترین ملینهای گیاهی است که از قرنها پیش برای لینت مزاج تجویز شده است ولی تحقیقات جدید نشان می دهد که دانه های اسپرزه برای کاهش کلسترول و قند خون نیز موثر است.

شفابخشی با اسفرزه
در حدود 30 درصد پوشش دانه اسپرزه را یک ماده جاذب آب تشکیل می‌دهد که موسیلاژ نامیده می شود و پس از خیس شدن و جذب آب، لعاب می‌دهد و هر دانه 10 برابر حجم خودش متورم می‌شود و به شکل لعابی ژلاتینی درمی‌آید و این لعاب است که منشاء شفابخشی آن در موارد اسهال و یبوست می‌باشد. پژوهشهای دانشمندان نشان می‌دهد که یک قاشق مرباخوری تخم اسفرزه که 3 بار در روز خورده شود و هر بار اقلا دو لیوان آب ولرم با آن نوشیده شود، اثر محسوسی در تخلیه و رفع یبوست دارد.

طبق گزارشی اسفرزه در مورد کاهش درد و رفع خارش بیماریهای کولون و رکتوم و قطع خونریزی بواسیر نیز مفید است. و همچنین در کاهش کلسترول.

در مجله اتحادیه پزشکان آمریکا نقل شده که در مدت 12 هفته 5 درصد کلسترول را کاهش می دهد.

نکات احتیاط آمیز در مصرف اسفرزه

اثیر اسفرزه به عنوان ملین و کاهنده کلسترول و احتمالا پیشگیری سرطان بیشتر ناشی از خاصیت ورم کردن و تولید لعاب زیاد آن است که این آثار را ایجاد می کند. پس اگر اسفرزه خورده شود و به قدر کافی آب زیاد خورده نشود، روده ها ورم کرده و چون آب مدفوع کاملا جذب می شود برعکس، انتظار خروج مدفوع متعسر می شود. پس فراموش نشود که با اسفرزه باید آب زیاد خورده شود.

بااینکه یبوست ناراحتی عمومی زنان باردار است ولی مع هذا زنان باردار باید از خوردن اسفرزه نظیر سایر ملین ها پرهیز کنند و برای رفع یبوست از سایر خوراکی های غنی از فایبر و الیاف گیاهی مانند سبزیها، دانه‌های غلات، نان سبوس دار و ... استفاده کنند. و همچنین برای کودکان زیر 2 سال نباید داده شود.

خوردن کوبیده شده آن سمی و خطرناک است.

از دیدگاه حکمای طب سنتی ایران
طبیعت آن سرد و تر است،
نوع سفید رنگ آن مرغوبتر و در آب ته نشین شود.
دانه های لعاب زا و خوردن لعاب آن موجب تسکین حرارت و تشنگی می باشد
و برای تبهای گرم، غلیان خون و ناراحتی و خشونت سینه و حلق و زبان و سردرد و زخم روده و رفع یبوست روده ها که منشاء آن علل صفراوی یا عوارض حاصله از خوردن داروهای گرم است بسیار مفید می باشد.

در تمام موارد فوق لعاب آن به تنهایی و با مخلوط با روغن بادام شیرین خورده می شود.

در استعمال خارجی ضماد لعاب اسفرزه مخلوط با سرکه و روغن گلسرخ برای تسکین درد مفاصل گرم، نقرس و نرم کردن ورمهای بخصوص ورمهای پشت گوش نافع است.
و ضماد کوبیده آن با گلاب برای تسکین سردرد و یا روغن بنفشه برای تسکین سردردهای گرم و رفع خشکی دماغ و اعصاب نافع است.
و همچنین برای رشد و نرم کردن مو و جلوگیری از دو تا شدن تارهای مو بسیار مفید است در مورد مو باید مالیدن ضماد چند روز پی در پی تکرار شود.

اگر 12 – 10 گرم تخم اسفرزه در آب گرم خیسانده شود که لعاب آن زود خارج شود و با شکر و با سکنجبین خورده شود برای لینت مراج بسیار مفید است و نوعی ملین است. دم کرده آن برای تسکین درد سینه نافع است.


خواص درمانی دیگر اسفرزه

1. آن را در آب بریزید و بگذارید بماند و دائم به جای آب خوردن از آب آن میل کنید، اگر دائم جرعه جرعه نوشیده شود گرفتگی صدا که از گرمی و حرارت باشد را برطرف می سازد، در موارد کاهش درد و رفع خارش و قطع خونریزی بواسیر نافع است.
2. آن را با عناب در آب بچسبانید و آب آن را صبح ناشتا بخورید و با آب آن بدن را هم بشویید خارش قسمتهای زنانه یا واژینال را برطرف می سازد.
3. آب دم کرده آن را بنوشید، مدر است و برای سوزاک مفید می باشد.
4. 20 گرم در یک لیوان آب جوشانده و 4 روز تکرار شود دافع سنگ کیسه صفرا است.
5. اگر اسفرزه را با تخم شربتی و خاکشیر (هر کدام 100 گرم) ترکیب کرده و هر روز یک قاشق سوپخوری آن را در 2 لیوان آب حل کرده و مصرف کنیم برای رفع خارش تن و تصفیه خون و باز شدن اشتها مفید است.
6. هر روز صبح، ظهر و شب هر بار یک قاشق شربت خوری از آن را در یک فنجان آبجوش بریزید بعد با نبات شیرین نموده بخورید، اسهال خونی را درمان میکند، از خونریزی زیاد و قاعدگی جلوگیری می نماید.
7. آن را بو دهید و هر روز بخورید. اسهالهای طولانی و مزمن را درمان میکند.
8. لعاب آن را دائم در گلو قرقره کنید و هم جرعه جرعه بخورید، گلودرد را درمان می کند و اگر آب آن را در دهان نگه دارید برفک و سوختگی و طاول و زخمهای دهان رادرمان می کند.
9. آن را بکوبید، بعد با سرکه خمیر نموده و هر روز صبح و شب روی محل ضماد بگذارید سالک را درمان می کند.
10. آن را با شیر مادر دختردار خمیر نموده و ضماد اندازید. خنازیر (غده‌های سخت که در گردن و زیرگلو پیدا می شود) را درمان می‌کند.
11. گل ختمی کوبیده را با لعاب آن مخلوط کنید و بر پیشانی بمالید. سردردی که از آفتاب باشد را تسکین می‌دهد.

تذکر مهم:
توجه شود که در استعمال داخلی هیچگونه نباید تخم اسفرزه کوبیده شود، زیرا اگر کوبیده شود و خورده شود خطرناک است و خوردن در حدود 40 گرم تخم اسفرزه کوبیده شده موجب سرد شدن بدن و تخدیر و تنگی نفس و آشفتگی و سرانجام منجر به غش و توقف نبض و پس از مدتی احتمالامنجر به مرگ می شود. لذا در این حالت از داروهای قی آور گرم نظیر آب عسل و نمک و یا سایر داروها استفاده می شود.

به مثل بزر قطونا دل درویشان است تا درست است صفا ورشکنی سم گردد

و در نهایت خلاصه‌ای از خواص اسپرزه به قرار زیر است:

1- نرم کننده شکم
2- ضد زخم روده و معده
3- ضد حرارت و عطش
4- ضد اسهال ساده و خونی
5- ضد خونریزی سینه
6- نشاط آور
7- ضد تب و لرز

ريحان گياهي است علفي يكساله و معطر كه ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتيمتر مي رسد . برگهاي آن بصورت متقابل بيضوي و نوك تيز با كناره هاي دندانهدر مي باشد . گلهاي آن معطر و كوچك به رنگهاي سفيد، قرمز و گاهي بنفش مشاهده مي شود .

تخم آن سياه و ريز است . برگ ريحان و سرشاخه هاي جوان آن بمصرف تغذيه مي رسد ريحان در ايران و افغانستان بطور خودرو مي رويد  در اكثر نقاط دنيا كاشته مي شود

تركيبات شيميایی :

از ريحان اسانسي تهيه مي شود بنام اسانس بازيليك يا روغن ريحان كه معروف است و مصارف درماني مختلفي درد . اسانس ريحان شامل موادي مانند استراگول واوس من درد . دانه ريحان داراي ماده ر وغني است كه حالتي روان درد .

خواص دارویی  :

چون ريحان بسيار معطر است بنبراين براي معطر ساختن غذاها از آن استفاده مي شود ريحان از لحاظ قديم ايران كمي گرم و خشك است .

)1دم كرده برگ ريحان اثر ضد تشنج درد مقوي و مدر است .

2)دم كرده برگ ريحان معالج سردردهاي ميگرن و عصبي است .

3)خوردن ريحان دستگاه هاضمه راتقويت مي كند .

4)نوشيدن يك فنجان دم كرده ريحان نفخ و گاز معده را از بين ميبرد .

5)برگ ريحان درمان كننده ناراحتي هاي حاصل از نيش حشرات است كافي است كه محل گزش حشرات را با برگ ريحان ماساژ دهيد خارش و درد را برطرف مي كند.

6)جويدن برگ ريحان براي زخم هاي دهان مفيد است .

7)جوشانده ريحان تب بر است .

8)دم كرده تخم ريحان مسكن است .

9)اگر تخم ريحان را بكوبيد و با صمغ عربي مخلوط كنيد داروي خوبي براي درمان اسهال است .

10)تخم ريحان براي رفع دل درد مفيد است .

11)برگ ريحان اثر زيا كننده شير دردو مادران شير ده حتما بايد از اين گياه استفاده كنند .

12)دم كرده دانه ريحان براي درمان ورم كليه و ترشحات زنانه بكار مي رود .

13)دم كرده برگ ريحان درمان كننده سرگيجه است .

14)برگ ريحان را همراه غذا بخوريد در هضم غذا موثر است .

15)اگر گلدان ريحان را جلوي پنجره بگذاريد حشرات و مگس را فراري مي دهد و آنها ودر خانه نخواهند شد .

مضرات :

مضرات خاصي گفته نشده است .

جو              Barley

نام علمی        Hordeum vulgare

جو گياهي است علفي و يكساله كه ارتفاع آن بسته بانواع مختلف آن تا يك متر مي رسد . برگهاي آن متناوب و باريك و دراز و به رنگسبز تيره مي باشد .

جو از نظر كاشت به دو دسته تقسيم مي شود : جو بهاره و جو پائيزه .

جو بهاره در بهار كشت مي شود و احتياج به سرماي زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه مي دهد در حاليكه جو پائيزه در پائيز كشت مي شود و محتاج سرماي زمستان است .

تركيبات شيميایی :

در صد گرم جو مواد زير موجود است :

آب                         11 گرم

پروتئين                    8گرم

مواد نشاسته اي      78 گرم

كلسيم                   16 ميلي گرم

فسفر                    189 ميلي گرم

آهن                      2 ميلي گرم

سديم                   3 ميلي گرم

پتاسيم                 160 ميلي گرم

ويتامين ب 1          0/12 ميلي گرم

ويتامين ب 2          0/05 ميلي گرم

ويتامين ب 3          3  ميلي گرم

ضمنا جو داراي مقدر بسيار كمي آرسنيك مي باشد .

خواص دارویی:

جو معمولا به سه صورت در بازار عرضه مي شود

1) جو پوست نكنده كه هنوز سبوس آن جدا نشده

2)جو پوست كنده كه پوست آن گرفته شده است

)3جو سفيد كه پوست وس بوس آن رگفته شده است و بنام جو مرواريدي معروف است .

جو از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است

مواد مقوي آن كمتر از گندم بوده ولي قابض و شخك كننده است .

1)غذايي بسيار مقوي براي افراد ضعيف است .

2)خاصيت نرم كننده درد .

3)در قديم از جو براي سقط جنين استفاده مي كردند .

4)براي نقرس مفيد است .

5)جوشانده جو داروي خوبي براي مبتلايان به تب و كم خوني و سوء هاضمه است .

6)ماء الشعير براي درمان سل ،‌زخم هاي ريوي و سردرد گرم مفيد است .

7)ماء الشعير خون ساز است و زود هضم مي شود.

8)ماء الشعير را با خشخاش كوبيده براي سردرد مفيد است .

9)براي درمان نقرس پماد در جو را با آب بر روي قسمت هاي دردناك بگذاريد .

10)در جو را با شكر مخلوط كرده غذاي خوبي براي اطفال است .

11)بيسكوبيت جو بهترين دارو براي درمان يبوست است و حتي نفخ و شكم درد را از بين مي برد.

12)سرد مزاجان بايد جو را با شكر بخورند.

13)كشك الشعير براي مزاج هاي گرم و اسهال هاي صفراوي مفيد است .

14)براي  برطرف كردن گلو درد و ورم گلو كشك الشعير را قرقره كنيد .

15)براي پائين آرودن كلسترول از جو استفاده كنيد .

16)جو چون  داراي پروتئاز مي باشد بنابراين از سرطان جلوگيري مي كند .

طرز استفاده :

سمنو يا مالت جو : جو را مي توان مانند ديگر غلات خيس كرده و در حرارات معتدل نگاهدري كنيد تا جوانه بزند  و هنگاميكه جوانه به حد معيني رسيد از آن مالت نگهدري كنيد . مالت جو داراي ويتامين هاي Cاست .

ماء الشعير : جو پوست كنده و جو پوست نكنده را خوب مي شويند سپس آن را در آب جوش ريخته و چند دقيقه مي جوشانند و آنقدر آنرا مي پزند تا دانه هاي جو كاملا باز شود و بعد آنرا با پارچه بدون اينكه له شود صاف مي كنند و مي گذارند تا سرد شود و از آن استفاده مي كنند .

كشك الشعير : جو پوست كنده را با آب مخلوط كرده و آنرا آنقدر مي جوشانند تا كاملا باز شود سپس آنرا له مي كنند و صاف مي كنند  كه خود جو نيز داخل آب شود كشك الشعير شبيه آَش جو مي باشد .

عصاره مالت جو : از جوشاندن مالت جو  در آب و غليظ كردن مايع حاصل در خلاء عصاره مالت جو بدست مي آيد كه داراي مقدر 60 درصد مالتوز ، 10 درصد ساكاروز ، 20 درصد دكسترين و مقدري مواد معدني و ويتامين هاي B1 و B2 است

مضرات :

مضرات خاصي گفته نشده است .