گردو گرم و گرمی شکن آن برای گرمی داران سکنجبین است و برای آنها که معده ضعیف دارند باید گردو را در سرکه پرورش دهند .
مزاج :گرم و خشک است . گردوی در روغن پخته بسیار قابض است و برگ و پوست گردو هر دو باز دارنده نزیف هستند .سوخته پوست گردو خشکاننده است و گزش ندارد .تأثیر روغن گردوی کهنه چون تأثیر روغن زیتون کهنه است .زدایندگی کهنه آن قوی تر است .
آرایش :ضماد گردوی تر را بر جای ضربه بگذارند مفید است .
دمل و جوش :مغز گردو را بجوند و بر دمل سودایی چرکین بگذارند داروی خوبی است .
زخم و قرحه :صمغ آن را بکوبند و بر زخم گرم بپاشند یا داخل مرهم کنند سودمند است .
مفاصل :گردوی مخلوط با عسل و فیجن علاج پیچش عصب است .
سر :سردرد آورد . افشره برگ آن را به حالت نیم گرم در گوش بچکانند ، چرک و ریم گوش را پاک می کند .
چشم :روغن گردو داروی خوره ، سرخی و ناصورهای گوشه چشم است.
اندام های تنفسی :افشره و رب گردو و بازدارنده خناق و برای سرفه بد است .روغن گردوی کهنه درد گلو به بار می آورد . همه انواع گردو و به ویژه گردوی ملوکی بزرگ را بر پستان آماسیده بگذارند آماس را از بین می برد .
اندام های غذا : گردو دیر هضم است و برای معده خوب نیست . گردوی پرورش یافته (مربا )و گردوی تر برای معده سرد بد نیست و کمتر از گردوی خشک زیان دارد .به شرطی که هر دو پوسته آن را بکنند . گردویی که در عسل پرورش دهند برای معده سرد مفید است .
اندام های دفعی :جوش ها را پدید می آورد .درد و پیچ شکم را تسکین می دهد ، شکم را بند می آورد و به ویژه در روغن جوشیده اش بسیار قبض است . پوست گردو نزیف حیض را قطع می کند . مربای گردو بهترین داروی گرده سر است ، خاکستر پوستش را شربت کنند و بخورند یا بردارند بازدارنده حیض است . گردو را با آبکامه بخورند کرم ها را بیرون می راند ، ضد کرم کدو است و در روده کور مفید است .
زهر :گردو که با انجیر و فیجن باشد پادزهر هر نوع سمی است . گردو با پیاز و نمک اگر برگزیده سگ هار و غیره ضماد شود سودمند آید .


 ارزش تغذیه ای بسیار بالایی دارد و از نظر پزشکی برای بدن بسیارمفید است
برای مثال دردرمان سردرد و جلوگیری از طاسی و تاثیرگذاری روی توان جنسی
موثر است مصرف گردو خطر بروز سرطان سینه رادر زنان کاهش می دهد گردو منبع
غنی از اسیدهای چرب،امگا سه ،انتی اکسیدان هاوفیتواسترول ها است که همگی
خطر ابتلا به سرطان را کاهش میدهد و از تشکیل لخته های خونی جلوگیری می کند
 و اثر محافظتی در برابر حملات قلبی دارند و دارای خاصیت کاهش دهندگی
فشارخون است دریافت منظم ویتامین های گروه B در تقویت سیستم عصبی نقش عمده
ای دارد گردو نیزمنبع عمده ویتامین B بوده و به همین دلیل مصرف گردو مدتی
قبل ازشروع سیکل ماهانه خانم ها باعث کاهش علایم عصبی می شود و علایم
افسردگی ،عصبانیت و تند خویی را کاهش میدهد گردو منبع عمده مس است که این
عنصر تاثیر عمده ای در بهبود و عملکرد سیستم ایمنی بدن دارد مصرف مداوم
گردو منجر به لطیف شدن پوست بدن می شود در گردو مقادیری روی و ویتامین E
نیز یافت میشود که این ماده مغذی برای سلامت پوست ضروری است

 ملین است ، برای درمان زخم روده ها ومثانه و اسهال مفید است سینه را نرم
میکند بادام بو داده مقوی معده است تقویت کننده نیروی جنسی است و تولید
اسپرم را زیاد می کند بادام را اسیا کرده با عسل مخلوط کنید برای دردکبد و
سرفه مفید است

 تلخ را اسیاب کرده با سرکه مخلوط کرده برای سر دردمفید است و مالیدن ان
دور چشم برای تقویت بینایی مفید است برای تنگی نفس ،سرفه و ورم ریه مفید
است بادام تلخ با عسل کبد وطحال را تمیز میکند برای رفع دردکلیه ها بادام
تلخ را با نشاسته و نعناع بخورید ،برای از بین بردن سنگ کلیه و ناراحتی
کلیه بادام تلخ را با شیره انگور مخلوط کرده بخورید ،برای از بین بردن لکه
های صورت بادام تلخ را پودر کرده با سرکه مخلوط کرده روی پوست بمالید

 خاصیت جوان نگهداشتن پوست بخاطر سرشار بودن انتی اکسیدان ها در ان ضد فشار
 خون بخاطر وجود پتاسیم و انرژی زایی بخاطر وجود کربو هیدرات ها اگر شما
الو خشک را بخاطر خواص ملینی اش می شناسید باید بگوییم این میوه خشک خواص
اعجاب انگیز دیگری نیز دارد الو خشک کاهش وزن را تسهیل می کند جلوی گرسنگی
را می گیرد ضد چروک پوست است مغز را تحریک و با فشار خون بالا مقابله می
کند

هر
 ماده عطری با منشاء گیاهی جزو ادویه محسوب می شود، از زمان های قدیم تا به
 امروز انسان ها با اضافه کردن مقدار مختصری از ادویه جات، طعم و رنگ مواد
غذایی خود را خوشایندتر می کنند. اکثر ادویه جات دارای خاصیت درمانی
بوده....
هر ماده عطری با
 منشاء گیاهی جزو ادویه محسوب می شود، از زمان های قدیم تا به امروز انسان
ها با اضافه کردن مقدار مختصری از ادویه جات، طعم و رنگ مواد غذایی خود را
خوشایندتر می کنند. اکثر ادویه جات دارای خاصیت درمانی بوده و طبیعت آنها
غالبا بسیار گرم است. این مواد ممکن است از پوست درخت (دارچین) ، میوه
(فلفل) ، برگ (نعنا و ریحان) ، ریشه (زنجبیل) ، گل (زعفران و گلپر) یا دانه
 (جوز هندی و خردل) باشند که به اشکال مختلفی (خرد شده، پودر شده و درسته)
برای طعم و رنگ دادن استفاده می شوند. در واقع تفاوت دستپخت آشپزها نیز با
یکدیگردر استفاده از ادویه ها می باشد.
به طورکلی ادویه ها را باید به
مقدار مختصری در غذا استفاده کرد که این مقدار می تواند اندکی ویتامین،
مواد معدنی، فیبر و مواد شیمیایی که اغلب به شکل رنگدانه هاست داشته باشد
که بسیار برای سلول های بدن مفید است. بسیاری از این رنگدانه ها مواد آنتی
اکسیدان دارند که کارشان خنثی کردن رادیکال های آزاد و مضر بدن است. از
طرفی ادویه جات با تحریک غدد بزاقی و غدد ترشحی معده منجر به افزایش اشتها و
 سهل الهضم شدن غذا می شوند و با خاصیت باکتریواستاتیکی خود می توانند از
رشد باکتری ها جلوگیری کنند.
براساس تحقیقات به عمل آمده، پونه کوهی،
آویشن، اکلیل کوهی، رازیانه، زردچوبه، گشنیز، زیره سیاه و سبز و ترخون
موادی به نام <ترپنویید> دارند که می توانند بر ضد رشد توده های مضر
عمل کنند و همچنین سبب کاهش چربی بد خون گردند. همچنین در آزمایشات مختلف،
رنگ زرد زردچوبه را که از ماده ای به نام «کورکامین» تشکیل شده است عامل ضد
 آلزایمر شناخته اند و فلفل قرمز (پاپریکا) و زعفران را محرک سامانه دفاعی
بدن می دانند و جوز هندی و میخک را ضد باکتری قوی معرفی نموده اند. همچنین
دارچین را که بعد از فلفل و خردل پرکاربردترین ادویه به شمار می رود در
مهار کردن بیماری قند بسیار کارآمد می دانند، لذا در بیشتر کشورهای غربی از
 دارچین در تهیه شیرینی و در ایران و کشورهای آسیایی در تهیه غذاهای گوشتی،
 خوراک ها، انواع پلوها و همچنین چای دارچین که یکی از انواع دمکردنی های
ایرانی محسوب می شود، استفاده می کنند.
توجه:
1- با وجود تمام خاصیت
های استثنایی و مفید و عطر و بوی دل انگیز و طعم عالی ادویه جات استفاده از
 آنها باید در اندازه متعادل باشد زیرا بعضی از انواع آنها برای مبتلایان
به التهاب معده و روده مضر است.
2- انواع ادویه را در جای خشک و خنک و به
دور از آفتاب و در ظروف شیشه ای نگهداری کنید. شیشه با مواد معطره ادویه
فعل و انفعال نمی دهد.
3- اگر می توانید ادویه ها را به شکل اصلی آنها
نگهدارید و در زمان مصرف آسیاب کنید. به این ترتیب بیشتر طعم و عطرشان را
حفظ می کنند.
4- ادویه های آسیاب شده تا 6 ماه و دانه های کامل تا یک سال
قابلیت نگهداری دارند.
5- به دلیل آن که اکثر ادویه ها منشاء خاک دارند و
به انواع میکروب های خاک آلوده هستند توصیه می شود از انواع استریل شده
آنها در بسته بندی های بهداشتی استفاده کنید.
6- برای تقلب در ادویه ها
خیلی چیزها را می توانند داخل ادویه کرده و به خورد مردم دهند، لذا اگر
برایتان مقدورمی باشد سعی کنید ادویه را خودتان در خانه بکوبید

تحقیقات دانشمندان نشان داده است که مصرف زردچوبه از سرطان جلوگیری می‌کند.
       

        زردچوبه از نظر طب قدیم ایرانی دارای خاصیت گرم و خشک است و برای استفاده درمانی می‌توان آن را مانند چایی دم کرد و نوشید.
زردچوبه دارای خواص متعددی از جمله تمیز کردن کبد و کمک به درمان یرقان
است و امروز در بازار دارویی کانادا و آمریکا به صورت کپسول مورد استفاده
قرار می‌گیرد.
مخلوط یک قاشق غذاخوری زردچوبه و یک قاشق انیسون ( بادیان رومی یا رازیانه رومی ) و سرکه برای درمان یرقان بسیار مفید است، ضمن این که گرفتگی و انسداد صدا را رفع می‌کند.
اگر دندان درد دارید، زردچوبه را بجوید تا درد را تسکین دهد. زردچوبه بهترین داروی ضد تورم است.
برای خشک کردن زخم‌ها و رفع درد آنها می‌توان گرد خشک زردچوبه را روی
آنها ریخت، زردچوبه بادشکن، تصفیه کننده خون، تب بر و انرژی زاست.
از زردچوبه برای درمان کمر درد  پشت درد و سینه درد، اسهال و اسهال خونی به صورت دم کرده نیز استفاده می‌شود.
درمان رماتیسم و سل یکی دیگر از فواید زردچوبه است ضمن این که می‌توان برای درمان التهاب لثه، زردچوبه را دم کرده و آن را قرقره کرد.
زردچوبه در هندوستان، چین و نقاط حاره‌ای زمین می‌روید. از کنار برگ‌های
 غلاف در ساقه، شاخه‌های کوچک و استوانه‌ای شکل ضخیمی خارج می‌شود که به
صورت مورب در زمین فرو رفته و هر یک ایجاد ریشه می‌کند که به طور مداوم
پایه‌های جدیدی به وجود می‌آورند.
قسمت مورد استفاده این گیاه ساقه زیرزمینی آن است که پس از خارج کردن از
 زمین تمیز کرده و ریشه‌های آن را جدا می‌کنند و در آب جوش قرار می‌دهند و
پس از تمیز کردن به مدت چند روز آن را خشک می‌کنند.
زردچوبه رنگ زرد یا خاکستری مایل به قهوه ای دارد، بوی آن معطر و طعم آن تلخ است.
ترکیبات شیمیایی زردچوبه
زردچوبه دارای اسانسی مرکب از اسیدهای والرینیک، کاپرلیک و فلاندون است و
 همچنین دارای سابی نین، سینئول، بورنئول و الکل تورمرول و ماده کورکومین
بوده که رنگ زرد زردچوبه به علت همین ماده کورکومین است.
مضرات استفاده از زردچوبه
با تمام مزایای گفته شده باید اشاره کرد که زیاده روی در مصرف زردچوبه
برای قلب مضر است اما اگر با لیمو ترش استفاده شود اثرات مضر آن خنثی
می‌شود.

دارچین از پوست نوعی درخت تهیه می شود. درخت آن دارای برگهایی به رنگ
سبز سیر و گلهایی سفید رنگ می باشد .  برای تهیه دارچین ،پوست این درخت را
می کنند و آن را به معمولا به صورت پودر در می آورند و در غذا یا چای
ستفاده می كنند .
 خواص داروئی دارچین:
یك قاشق چای خوری از دارچین، دارای 28 گرم كلسیم، 2/1 گرم كربوهیدرات، 1
 گرم آهن و بیش از 1 گرم فیبرو مقدار فراوانی ویتامین های C و K و منگنز می
 باشد.
از دارچین جزو درزمانهای قدیم برای مداوای اختلالات گوارشی مانند سوء هاضمه، نفخ معده، دردهای معده و اسهال استفاده می شده است.
محققان دریافتند که دارچین برای درمان موارد زیر بسیار موثر است:
برای درمان اختلالات گوارشی
برای  درمان قند و كلسترول خون
برای آرامش و جلوگیری ازعصبانیت و رفتارهای ناخوشایند
تقویت قوای جنسی
برای کاهش تب
برای کاهش دردهای عضلانی
برای استشمام بهتر
برای جلوگیری از فساد غذا و فساد میكروبی
دارچین در بهبود بیماری دیابت نوع 2 و همینطور عدم تحمل انسولین موثر است.
تحقیقات نشان می دهند،کسانی که روزانه 2/1 قاشق چای خوری از دارچین
استفاده می كنند، قند خونشان كنترل می شود وعدم تحمل به انسولین در آنها
بهبود می یابد، مانع از اضافه وزن می شود و احتمال ابتلا به بیماری قلبی در
 این افراد پایین می آید.
متخصصان دریافته اند که دارچین علاوه بر کنترل بیماری دیابت ، بر روی كلسترول خوب و LDL (كلسترول بد) در بدن اثر می گذارد

مصرف روزانه دارچین انسان را سالم و جوان نگه می دارید .می توان گفت که دارچین رمز جوانی است
مصرف دارچین به تقویت نیروی جنسی کمک می کند،باعث گرم شدن کلیه ها می
شود و از کم خونی جلوگیری می کند و ضعف قوای بدن بویژه كمر و پاها راازبین
می برد .
دارچین بباعث بهبود دردهای عضلانی می گردد و امروزه در آمریكای شمالی و
كانادا  از كرم هایی ساخته شده با دارچین برای رفع درد عضلانی استفاده می
شود.
دارچین نوعی والیوم گیاهی است زیرا دارچین  حاوی ماده ای بنام
Cinnamodehyde  است كه اثر آرام کننده و شادی بخش و کاهش درد در بدن دارد.
دارچین نوعی تب بر گیاهی است. امروزه قرص و كپسول هایی تهیه شده از
دارچین به بازار آمده که برای پایین آوردن تب از آنها استفاده می شود.
دارچین تاثیر خوبی در گردش خون در بدن دارد . دارچین باعث باز شدن عروق و رگهای بدن می شود.

مصرف دارچین از بدن  در مقابل امراض محافظت می کند دارچین اثراتی مانند پنی
 سیلین و آنتی بیوتیك را دارد . چنانچه احساس ضعف کردید و یا سرماخورده اید
 از  چای دارچی میل کنید زیرا بهترین دارو است .

یک دانشمندان انگلیسی در قرن نهم ادعا كرد كه دارچین معده را تمیز ، آرام و
 قوی می كند . چنانچه از  ناراحتی معده رنج می برید ،دارچین را در مصرف
روزانه خود بگنجانید
دارچین علاوه بر خاصیت درمانی اش، طعم دهنده خوبی نیز می باشد،شما
میتوانید از پوست دارچین در داخل قوری بریزید تا همراه با چای دم بکشد.

به خاطر خواص زیاد دارچین است که در گذشته سلمانی ها به مشتریهای خود چای دارچین می دادند!

خطرات استفاده بیش از اندازه و زیاد از دارچین:
اشخاصی كه آلرژی دارند، نباید ازدارچین در غذاهای خود استفاده کنند، زیرا دارچین باعث تشدید آلرژی آنها می شود.
استفاده بیش از اندازه از دارچین باعث التهاب یا ورم كردن پوست، زخم ها و ترك های گوشه دهان و همینطور سوزش معده می شود.

فلفل سیاه خیلی بیشتر از آنچه که اکثر مردم تصور می‌کنند برای بدن خاصیت دارد و مفید است.
       

        به گزارش ایسنا به نقل از شبکه خبری تورنتو نیوز، در برخی از شهرهای هند مردم روز را با یک فنجان قهوه سیاه همراه با مقداری پودر فلفل سیاه که داخل آن حل شده،‌ آغاز می‌کنند.
بسیاری از مطالعات و آزمایشات پزشکی تایید می‌کنند که فلفل سیاه فعالیت
مجاری گوارشی را تقویت می‌کند و علاوه بر بهبود فرآیند هضم غذا، تحریک
کننده ترشحات بزاقی است. این ادویه هم چنین در بهبود عملکرد معده نقش مفیدی
 دارد.
فلفل سیاه پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که
باعث ترشح اسید هیدروکلوریک و در نتیجه هضم بهتر غذا می‌شود. وجود اسید
هیدروکلوریک برای هضم پروتئین‌ها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است. در
استعمال داخلی به عنوان محرک اشتها، مدر، بادشکن، گرم کننده و ضد سم و برای
 رفع انواعی از مسمومیت‌های غذایی به کار می‌رود. همچنین فلفل سیاه برای
معالجه اسهال تابستانه، اسهال خونی، کاهش احتمال سرماخوردگی و دردهای
روماتیسمی مفید است.
فلفل سیاه هم چنین خواص آنتی‌اکسیدانی فوق العاده‌ای دارد. این ادویه
تاثیر فوق‌العاده‌ای برای مقابله با رشد باکتری‌های مضر بویژه در روده
دارد

زنجفیل یک ریشه قهوه ای رنگ است وبه عنوان معطر کننده وادویه، یکی از پر
 مصرف ترین گیاهان خوراکی ودارویی جهان است. زنجفیل دارای خواص متعددی است
اما یکی ازخواص مهم آن ضد تهوع بودن است که دربین گیاهان جزو قوی ترین ها
می باشد.
گیاه زنجفیل برای رفع گرفتگی عضلات مفید است و همچنین آن را
می توان به آب گرم اضافه کردو درمواقع سرمازدگی، پاها را در آن قرار
داد.برای تسکین درد دندانها می توان آن را جوید وهنگام گلودرداز غرغره آن
استفاده کرد.طبق تحقیقاتی از زنجفیل می توان برای درمان بی اشتهایی،
 کم اشتهایی وحتی مشکلات روماتیسمی نیز استفاده کرد.هم چنین از زنجفیل برای
 رفع سوء هاضمه واسهال می تواند مفید باشد.زنجفیل، جزء گیاهان
دارویی با اهمیت است. این گیاه دارای خواص متعددی ازجمله تقویت قلب، تقویت
حافظه، باز کننده انسدادهای کبدی، ضد انعقاد خون، آنتی باکتریال،آنتی
اکسیدان ، ضد سرفه، ضدسموم کبدی، ضد التهاب، محرک و کاهش اسپاسم، محرک
سیستم ایمنی، ضد نفخ وافزایش ترشحات روده ای، معده ای، پایین آورنده
کلسترول خون ومحرک هضم غذا است. زنجفیل تازه برای درمان سرماخوردگی
وآنفلوآنزا مفید است واز قرص آن برای درمان آرتریت و مشکلات گردش خون
استفاده می شود. هم چنین  زنجفیل برای رفع سوء هاضمه واسهال می تواند مفید باشد

گیاهی است با قسمت های زیر زمینی متورم که ریشه ها از آن
بیرون آمده است و این قسمت های متورم همان سیر  خوراکی است که هر قسمت
دارای 10-20 حبه سیر است که روی آنها را پوششی سفید یا صورتی پوشانده است.
سیر در بسیاری از کشورها از جمله هندوستان به فراوانی تولید می شود. سیر به
 صورت اسانس و همین طور به صورت پودری در صنایع غذایی و آشپزی استفاده می
شود.
خواص تغذیه ای سیر  از دید  متخصصان تغذیه
کمک به هضم غذاهای سنگین می کند و اشتها آور است.دارای ویتامینهای  A ،  B، C و املاح ید، آهن و کلسیم می باشد.در پایین آوردن فشار خون بالا نقش زیادی دارد. در چین از زمانهای قدیم
ازاین خاصیت استفاده شده است. سیر خاصیت ضد انعقاد خون دارد و می تواند به
جلوگیری از سکته قلبی کمک کند.همچنین قند خون را تنظیم می کند.خاصیت میکروب کشی قوی دارد. به طوری که روس ها به آن لقب پنی سیلین را داده اند.ضد انگل های روده و کرم کش است.حافظه را تقویت و به افزایش قوای ذهن کمک می کند و آرام بخش است.در خرد کردن سنگ کلیه نقش دارد و ترشح ادرار را زیاد می کند.
توجه:
مصرف سیر برای زنان حامله و کسانی بچه شیر می دهند زیان دارد.مصرف سیر خام برای کسانی که دستگاه هاضمه ضعیفی دارند ممکن است مشکلاتی ایجاد کند.مصرف آن برای کسانی که  فشار خون پایینی دارد مناسب نیست.افرادی که مبتلا به  حساسیت های پوستی هستند نباید سیر بخورند.خوردن  سیر خام همراه سبزیجات سبب نفخ و  ناراحتی معده  می شود

فلفل كه به فلفل قرمز نیز معروف است، برای اولین بار از سوی سرخپوستان
"كاراییب" به خارج آمریكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت این گیاه فراگیر
 شده است، و به عنوان یك چاشنی مهم به ویژه در طبخ "كاجون و كرول" و در
كازینوهای جنوب شرق آسیا، چین، جنوب ایتالیا و مكزیك محسوب میشود.
"كپساسین" ماده ای در فلفل است كه سبب گرم بودن این گیاه میشود. هر چند كه
فلفل گیاهی گرم است، اما كپساسین موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت
بدن میشود كه یكی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوایی گرم به مصرف
زیاد فلفل محسوب میشود.

 این ماده همچنین به بسیاری از خواص درمانی
فلفل كمك می كند تا سیستم قلبی - عروقی را تحریك، سیستم هاضمه را تقویت،
درد موجود روی پوست یا مفاصل بدن را تسكین بخشد، و به مثابه "داروی ضد
احتقاق و ضد باكتری" عمل می كند.

فلفل میزان كلسترول خون را پایین
می آورد. كه این امر باعث پایین آمدن فشارخون میشود. این گیاه همچنین از
انعقاد خون در رگهای خونی جلوگیری می كند، این خواص فلفل به پیشگیری از
بیماریهای قلبی نظیر آرترواسكلروز (سخت شدن رگها) كمك می كند.

هر
چند فلفل سبب سوزش زبان میشود، اما این گیاه واقعاً مسكنی قوی است. این
گیاه ابتدا سبب تحریك درد میشود، اما سپس شدت علایم درد را در بدن كاهش می
دهد. این حالت، آنرا برای افرادی كه از درد مزمن رنج می برند به طرز خاصی
مؤثر كرده است چون چندین روز طول می كشد كه نتایج قابل توجه آن معلوم گردد.

آنهایی
 كه از زونا، درد ناشی از دیابت، درد پس از برداشتن پستان (ماستكتومی) و
سایر دردهای پس از عمل جراحی رنج می برند، می توانند به ویژه از چندین نوع
فلفل یا انواع "كرمهای كپساسین" كه قابل دسترسی است، بهره ببرند

كپساسین
 موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتیسمی را تسكین می دهد،
بلكه به كاهش میزان ورم ناشی از این حالات وقتی كه به عنوان پماد موضعی
مورد استفاده قرار گیرد، كمك می كند.

فلفل با تحریك تولید مایعات
هاضمه در معده و نابودی باكتریهایی كه می توانند عامل عفونت باشند، قدرت
هضم را تقویت می كند. خاصیت ضد باكتری فلفل همچنین از اسهال ناشی از عفونت
جلوگیری می كند.

این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان، سبب رقیق و
نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ریه ها میشود. از آنجا كه این گیاه بافت ریه
 را تقویت می كند، در نتیجه برای آنهایی كه مبتلا به آمفیزم هستند نیز مفید
 است.

معرفی گیاه
فلفل گیاهی است كه در آب و هوای نیمه گرمسیری و
 گرمسیری می روید. میوه آن در پوششهای غلافی بلند كه به موازات رسیدن رنگ
قرمز، نارنجی یا زرد به خود می گیرد، می روید. میوه این گیاه به صورت خام،
پخته شده، خشك یا در قالب چاشنی پودری در صنایع غذایی و دارویی، مصرف
میشود.

تركیبات گیاه
تحقیقات نشان داده است كه اسید بیرنگ
كپساسین به عنوان فعالترین عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش میزان كلسترول خون
 و كاهش شدت سیگنالهای درد در بدن میشود. این ماده همچنین خاصیت ضد اكسیدی
(كه سلولهای شما ار از آسیب دیدن محافظت می كند) و ضد باكتری دارد

اشكال موجود
فلفل
 را می توان با خوردن فلفل قرمز خام یا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز
خشك نیز موجود است كه می توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مایعات، چای یا
شیر مخلوط كرد یا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نیز برای استعمال موضعی
موجود است .

نحوه مصرف
چون فلفل برای قلب خیلی مفید است، اضافه
كردن مرتب ان به غذا یا مصرف كپسول آن می تواند از بیماری قلبی پیشگیری
كند. هر چند فلفل یك چاشنی محسوب می شود، اما این ماده واقعاً به هضم بدن
كمك می كند و برای اغلب زخم ها تحریك آور نیست. این ماده حتی در میزان مصرف
 پایین نیز قوی است، لذا بهتر است كه بیشتر از مقداری با غذا میل می كنید
از این ماده استفاده نكنید.

كرم یا پودر فلفل به عنوان نوعی مسكن می
 تواند در تسكین درد دندان، زونا، آرتریت، پسوریازیس و سایر انواع دردهای
مزمن مفید باشد، هر چند ممكن است مصرف این ماده سبب سوزش یا خارش نسبی
گردد، اما این عارضه به زودی از بین می رود. چون فلفل ابتدا با تحریك و سپس
 كاهش شدت سیگنالهای درد در بدن مؤثر واقع میشود، لذا ممكن است درد كمی شدت
 پیدا كند، سپس باید ظرف چند روز اول مصرف، این اثر تا حد زیادی از بین
برود.
کرم كپساسین به عنوان یك مسكن موضعی (وقتی كه روی پوست مصرف
میشود)، (حاوی 0.075 - 0.025 درصد كپساسین) را مستقیماً می توان روی نقطه
آسیب دیده روزی چهار بار مالید (عناوین تجاری این ماده عبارت است از
Axsain, Zostrix و Capzasin-P).

به منظور بهبود هضم و پیشگیری از
بیماری قلبی، می توان كپسولهای كپساسین (30 تا 120 میلی گرم روزی سه بار)
را مصرف كرد. می توانید با اضافه كردن 1.4 تا 1.2 قاشق چایخوری پودر
كپساسین به یك لیوان آب جوش (دم كرده) این ماده را نیز تهیه و سپس میل كنید