عرق آویشن :(طبیعت گرم) ضد سرما خوردگی ،مقوی معده،تقویت بینایی،ضد نفخ،تشنج،ضدقارچ، صرع،ضد درد مفاصل وسیاتیک،

ضد کوفتگی عضلات ،بعد از غذا یک فنجان به صورت شربت میل شود.

عرق بابونه: (طبیعت گرم) اشتها آور،ضد درد هنگام دندان بندی کودکان،هضم کننده غذا ،آرام بخش اعصاب،قاعده آور،صفرا بر،

درمان سردردهای کهنه،درمان وتقویت قوای جنسی،درمان گریپ وانواع

تب،با غرغره کردن بوی بد دهان رفع شده ویک فنجان بعد از غذا میل شود.استعمال خارجی آن ،به صورت استحمام جوش صورت وسرودوری از آلودگی جهت زخمها می باشد.

عرق طارونه:(طبیعت معتدل) تقویت اعصاب،آرام بخش،ضد روماتیسم ودرد مفاصل،قبل از خواب یک لیوان مصرف شود.

گلاب: (طبیعت گرم) معطر،مقوی قلب واعصاب ومعده،سخت کننده لثه،زفع خلط خونی،نرم کننده پوست،بهترین چاشنی برای شیرینی وشربت به صورت شربت به جای نوشابه در سر سفره هر ایرانی.

یک لیوان گلاب +6لیوان آب سرد+5/1لیوان شکر مخلوط کرده استفاده شود.

عرق دار چین: (طبیعت گرم) مقوی قوه جنسی،مورد مصرف چاشنی برای غذا،شیرینی جات وچای

عرق بید مشک: (طبیعت سرد)تقویت قلب،کاهش فشار خون،مقوی قوه،آرام بخش،ملین،به صورت شربت همه وقت مصرف شود.

عرق برگ گردو:(طبیعت گرم)پایین آورنده قند خون،ضد عفونی کننده، درمان کم خونی وتنظیم کننده قند خون، درمان یبوست،مقوی قوای جنسی درمان ورم چشم،استحکام لثه،درمان ورفع نرمی استخوان.

یک لیوان آن+دو لیتر آب اضافه ومخلوط شود وروزی 4تا5وعده هر وعده50سی سی مصرف شود..

عرق اسطوخودس(کلپوره)(معتدل): پایین آورنده تب شدید،نیروبخش،معرق،درمان برونشیت مزمن، نصف لیوان در یک لیوان آب مصرف شود.

عرق برگ چنار:(طبیعت سرد) بازکننده صدا،ضدگرفتگی حنجره وتنگی نفس،تب بر،مفید برای امراض عصبی ،چاق کننده،در هر وعده آن یک فنجان به صورت غلیظ مصرف شود.

عرق بوما دران: :(طبیعت گرم) درمان گرفتگی وضد عضله قلب،رفع اختلالات قاعدگی، تصفیه کننده خون،دفع سنگ کلیه ومثانه،ضد درماتیسم،در موقع نیاز یک لیوان به صورت شربت میل شود.

عرق بهار نارنج: :(طبیعت گرم) آرام بخش،تقویت قلب واعصاب، ضد تشنج و سکسکه،درمان بی خوابی،یک فنجان قبل از خواب میل شود همراه باچای وشربت هم می توان مصرف کرد.

عرق بید:(طبیعت گرم)درمان قاطع تب های شدید، ضد زردی پوست،درمان دردهای تناسلی،مصرف خوراکی به صورت شربت همه وقت استفاده می شود استمعال خارجی لطیف کننده مو،بر طرف کننده شوره سر.

عرق کاسنی:(طبیعت خنک) تصفیه کننده خون،ضد کلسترول،تقویت پوست،ضد یرقان،ضد گرگفتگی،ملین وضد یبوست،موردمصرف:نصف لیوان در یک لیوان آب سرد.مصرف خارجی بای پوست به صورت بخور می باشد.

عرق کاکوتی:(طبیعت گرم)رفع کننده سوءهاضمه،تقویت معده،اشتها آور،تقویت کننده بینایی،ضدعفونی کننده مجاری تنفسی، بعد از غذا همراه نصف لیوان آب مصرف شود.

عرق گل گاو زبان: (طبیعت گرم)نشاط آور ،مقوی،نیکو کننده رخسار،مسکن هاضم،مفید برای ورم کلیه،مفید برای تنگی نفس،ضد عفونی کننده دستگاه گوارش. به صورت شربت بعد از غذا مصرف شود.

عرق گزنه:(طبیعت سرد)کاهش دهنده قند خون،استحام لثه،خون ساز،رفع اخلاط خونی،بندآوری خون در خون ریزیها،تنضیم کننده پروستات،استعمال خارجی، جلوگیری وبرطرف نمودن زخمهای چرکین.برای مصرف خوراکی تا شش برابر رقیق شده وروزی 3تا 4وعده استفاده شود.

عرق پونه (طبیعت گرم)باد شکن،ضد سیاه سرفه وگریپ،خلط آور،اثر محرک بر ترشحات معده،محلل،رفع اختلالات کلیوی،بر طرف کننده کرمهای بدن،درمان گرفتگی واختلالات گوارشی، نصف لیوان با آب مخلوط بعد از غذا مصرف شود...

عرق چهل گیاه(طبیعت گرم) با ترکیبی از چهل نوع گیاه،ریشه وساقه گیاهان،شفابخش،تهیه شده که مقوی اعصاب وآرام بخش قوی است.

مسکن قاطع دردهای ماهانه خانمها ،هاضمه غذا،درمان بیخوابی،به صورت شربت بعد از غذا قبل از خواب مصرف شود.

عرق سنبل الطیب (طبیعت گرم)محرک قلب واعصاب،ضد هیستری و سردردهای میگرنی ــ بعد از غذا قبل یک استکان مصرف شود..

عرق خار شتر(طبیعت سرد) مقوی وشستشو دهنده کلیه ومفید برای برای سنگ کلیه ومثانه،ضد سیاه سرفه وتب ولرز به صورت غلیظ در دفعات مکرر استفاده شود..

عرق رازیانه (طبیعت گرم) ازدیاد شیر مادر،اشتها آور،قاعده آور،ازد یاد آهن خون،دفع سنگ کلیه،مصرف آن برای مردان خطرناک است.50 سی سی قبل از غذا مصرف شود..

عرق رزماری(طبیعت گرم) ضد سر گیجه وسیاه سرفه،ضد زردی پوست،مقوی معده،نیروبخش،قبل از غذا مصرف شود..

عرق زنیان(طبیعت گرم) ضد عفونی کننده،ضد نفخ،ضد انگل،باد شکن، ضد سکسکه،دافع سموم بدن،

،رفع اعتیاد ومواد مخدر،درمان پیسی،مقویضد سکسکه،دافع سموم بدن، قوای جنسی،درمان لاغری،مورد

مصرف یک فنجان در یک لیوان عرق شاطره و کاسنی برای افرادی که طبع آنها گرم است.

عرق زیره(طبیعت گرم)ضد چاقی،ازدیاد شیر مادران،نیرو دهنده،هاضمه غذا،دفع نارحتی های روده،تصفیه خون،یک لیوان عرق زیره+ نصف لیوان سرکه سیب یا آبغوره + 2لیوان آب اضافه و قبل از صبحانه و نهار

هر وعده یک لیوان مخلوط استفاده شود..

عرق شاتره(طبیعت سرد) دفع خارشهای بدن، شفا بخش قاطع عفونتهای پوستی وبیماری های قارچی،صفرا بر نشاط آور،ضد زردی ونارسایی کبد، 50سی سی همراه با آب 2تا3 بار در روز میل شود.مصرف خارجی هم به صورت استحمام دارد..

عرق شنبلیله(طبیعت گرم) مقوی و نیرو بخش،کاهش دهنده قند خون و کلسترول،ملین،مفید برای قوای جنسی مسلولین،مفید برای اشخاص ضعیف،یک لیوان بعد از عذا میل شود.استعمال خارجی ضد قاچهای پوستی،کمک به درمان زخمهای درمان لک،ضد التهاب..

عرق شوید (طبیعت معتدل) کاهش چربی خون ضدسم،افزایش شیر مادران ،تسکین دهنده درد معده،بر طرف کننده آرتروز.یک لیوان به صورت غلیظ بعد از غذا مصرف شود..

عرق شیرین بیان(طبیعت گرم) معالج قاطع زخم اثنی عشر ومعده، درمان برونشیت وکم خونی،صفرابر، رفع ترش کردن معده، افرادی که فشار خون دارند با پزشک مشورت کنند 50 سی سی قبل از غذا مصرف شود.

عرق نعناء(طبیعت گرم) ضد دلپیچه،ضد نفخ شکم،بادشکن،اشتها آور،رفع سردردی،تقویت معده کودکان،استحکام لثه،رفع یبوست،درمان دردهای گلو وآنژین،درمان اختلالات کلیه ومثانه،1فنجان بعد از غذا همراه با آب رقیق شده ومیل شود.

از نعناع به خاطر روغن حاوی اسانس مانتول آن برای سوء هاضمه وبرخی عوارض ناشی از ناراحتی های اعصاب از جمله بی خوابی ؛میگرن وسرگیجه استفاده کرد.

نعناع ضد نفخ بوده گاز معده وروده را دفع می کند وبه عنوان دارویی ملین وضدعفونی کننده کار برد دارد.

نعناع اشتهاآور بوده واعصاب بویایی وغدد بزاقی را تحریک کرده ومصرف آن پس از غذابه هضم غذا کمک می کند.

شربت نعناع یا عرق آن شادی آور بوده وخستگی های جسمانی را دفع ومحرک قوه باءوادرار است.همچنین به تقویت قلب،معده وهمچنین رفع اسهال ساده بسیار کمک میکند.

برگ نعناع را برای رفع سم عقرب،دفع سکسکه،سردرد و دل پیچه می جوند.

از اسانس نعناع که یک ضد عفونی کننده است برای تجور مجاری تنفسی استفاده می کنند.

همچنین نعناع رقیق کننده خون است.

با چند برگ تازه نعناع مرهمی فراهم می کنند که برای التیام گزش حشرات یا ضرب دیدگی مفید است.همچنین با خرد کردن چند برگ نعناع میتوان به مبارزه با مگس پرداخت.

بهتر است برای معطر شدن و بهرمندی از خواص نعناع ماست و دوغ خود را با نعناع میل نموده وآن را جایگزین نوشابه گازدار کرد.

عرق هل (طبیعت گرم) مقوی معده وروده وباد شکن،نیرو دهنده،بهترین چاشنی برای شیرینی جات وحلوا شله زرد،شیر کاکائو وچای

عرق یونجه(طبیعت معتدل) سرشار از ویتامین AوDوKوC می باشد.معالج رعشه،تقویت کننده اعصاب،نرم کننده سینه،چاق کننده،جلوگیری از خون ریزی،مفید برای استخوان بندی کودکان وکم خونی،تصفیه کننده خون.. 1لیوان یک ساعت قبل از غذا میل شود..

عرق نسترن (خنک)تقویت قلب،رافع سردی بدن،درمان ورم کلیه وعوارض ناشی از کمبود ویتامین ـــ به صورت شربت میل شود...........

قبل از کشف انسولین و داروهای کاهش‌دهنده قندخون، بیماران دیابتی با گیاهان دارویی و درمان‌های سنتی معالجه می‌شدند. تاکنون تاثیر مثبت بیش از 1200 گیاه دارویی در کاهش میزان قند خون یا کاهش عوارض ناشی از آن شناخته شده است.
 این مقاله، اشاره‌ای دارد به برخی از مهم‌ترین گیاهان دارویی با خواص کاهش‌دهندگی قند خون که گزارش‌های بالینی و آزمایشگاهی معتبر مبنی بر موثر بودن آنها موجود است و همچنین نگاهی می‌اندازد به گیاهان دارویی که در طب سنتی ایران در درمان بیماری دیابت تجویز می‌شوند.

 1پیاز و سیر : 
 سیر از سبزی‌هایی است که تاریخی بسیار کهن دارد. انسان خواص درمانی این گیاه را 5 قرن قبل از میلاد مسیح(ع) شناخته بود. سیر هزاران سال برای اهداف پزشكی استفاده می‌شد. این گیاه حداقل 3 هزار سال در طب چین كاربرد داشته است. پیاز نیز یكی از قدیمی‌ترین گیاهان زراعی است كه از هزاران سال قبل به عنوان طعم‌دهنده غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می‌شود. ‏ترکیبات فعال گوگردی مانند آلیل‌پروپیل دی‌سولفید موجود در پیاز و اکسیدآلیل دی‌سولفید موجود در سیر نقش اصلی را در کاهش قندخون دارند. پیاز و سیر باعث افزایش میزان انسولین در خون می‌شوند. هر چقدر مصرف این مواد بیشتر باشد، قند خون بیشتر کاهش می‌یابد. مصرف قرص‌های سیر به میزان 2400 میلی‌گرم در روز به مدت 3 ماه، قند خون را مختصرا كاهش می‌دهد. 
2 خیار تلخ : 
 این میوه شبیه كدوی زگیل‌دار است و در نواحی گرمسیر مانند آمازون، آفریقای‌شرقی و آسیا رشد می‌كند و در آمریكای‌جنوبی به عنوان غذا و دارو كشت می‌شود. میوه تازه آن به رنگ سبز است كه با رسیدن به رنگ نارنجی- زرد تبدیل می‌شود. تمام قسمت‌های این میوه بسیار تلخ است. میوه خیار تلخ حاوی ماده‌ای شبیه انسولین است و مصرف روزانه حدود 60 گرم شیره این گیاه به کاهش مختصر قندخون منجر می‌شود. 
3 شنبلیله : 
 گیاهی از تیره پروانه‌داران است و به همین دلیل توانایی همزیستی با باکتری‌های تثبیت‌کننده ازت را دارد و می‌تواند بخش زیادی از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند. این گیاه بومی ‌ایران است و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می‌روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته‌شده و مصرف می‌شود. تجویز 15 تا 50 گرم پودر دانه شنبلیله خیسانده در آب موجب کاهش قندخون ناشتا و بعد از غذا می‌شود. پودر دانه شنبلیله علاوه بر کاهش مختصر قندخون باعث کاهش چربی‌های خون نیز می‌شود. 
4 سیاه گیله : 
 در ایران تنها یک گونه از قره‌قات وجود دارد که آن هم در جنگل‌های تالش و نواحی مرطوب رشد می‌كند که در زبان محلی به آن سیاه گیله می‌گویند. این گیاه در جنگل‌های شمال ایران می‌روید. قره‌گیله یا سیاه‌گیله دارای برگ‌های بیضوی و نوك تیز با گل‌های صورتی و سفید ریز است و در اواخر تابستان، دانه‌های سیاه ارغوانی آن برای چیده شدن آماده می‌شوند. میوه آن را می‌توان هم به صورت تازه و هم خشك شده مصرف كرد یا در تهیه انواع مرباها و دسرها به كار برد. برگ‌های این گیاه در طب سنتی در درمان بیماری دیابت استفاده می‌شود. اثر ضددیابت یک بار مصرف عصاره این گیاه که اثری مشابه انسولین دارد، تا چند هفته در بدن باقی می‌ماند. به علاوه این گیاه دارویی در پیشگیری از عوارض بلندمدت دیابت مانند عوارض قلبی- عروقی، عصبی، کلیوی و چشمی‌ تا حدی موثر است. عصاره آن به مقدار80 تا 160 میلی‌گرم 3 بار در روز برای بیماران مبتلا به دیابت توصیه می‌شود.
5 خار مریم : 
 خار مریم اصالتا بومی ‌منطقه مدیترانه است. این گیاه امروزه در سراسر نقاط دنیا از اروپا تا آسیا و از آفریقا تا آمریکای شمالی گسترده شده است. این گیاه تنومند معمولا در مناطق خشک و آفتابی رشد می‌کند. این گیاه دارویی موجب افزایش حساسیت سلول‌ها به انسولین و کاهش قندخون می‌شود. ماده موثر آن سیلی مارین نام دارد که تجویز آن به مقدار 200 میلی‌گرم 3 بار در روز موجب کاهش مختصر قندخون ناشتا و هموگلوبین ای‌.وان.سی و چربی‌های خون می‌شود. فرآورده‌های این گیاه از تخم‌های داخل میوه تهیه می‌شوند. تخم‌های آن حاوی 5/1 تا ? درصد سیلی مارین است.
6 هندوانه ابوجهل : 
 هندوانه ابوجهل یا خربزه روباه یکی از گیاهان دارویی متعلق به خانواده خیارها و کدوها است. این گیاه بومی ‌ایران بوده و در نواحی جنوبی کشور و مناطقی مانند جنوب استان خراسان یافت می‌شود. میوه این گیاه دارای گلوکوزید قابل‌تبلوری با طعم بسیارتلخ به نام کولوسنتین است. این گلوکوزید که به حالت متبلور و خالص به رنگ زرد است، در آب به نسبت 20 درصد حل می‌شود و اگر هیدرولیز شود، گلوکز و ماده‌ای به نام کولوسنتتین می‌دهد. در طب سنتی بسیاری از کشورها از جمله ایران تجویز میوه این گیاه جهت کاهش قند خون متداول است. میوه این گیاه بسیار سمی ‌است و مصرف مقدار زیاد آن باعث اسهال‌خونی و درنهایت مرگ می‌شود. تجویز مقدار 100 میلی‌گرم 3 بار در روز ماده موثر هندوانه ابوجهل به مدت 2 ماه در بیماران دیابتی نوع دوم، موجب كاهش مختصر میزان هموگلوبین ای.وان.سی و قندخون ناشتا می‌شود. تجویز این مقدار به مدت 2 ماه در این بیماران بدون هیچ‌گونه عوارض جانبی گوارشی، كبدی و كلیوی است. 
7 پسیلیوم : 
 پسیلیوم یا اسفرزه، گیاهی از خانواده پلانتاجیناسه‌آ و یک داروی ملین گیاهی است که از طریق جذب آب باعث حجیم‌شدن محتویات روده شده و با افزایش حرکات دودی شکل باعث تخلیه مدفوع می‌شود. مصرف پودر پسیلیوم به مقدار 10 گرم در روز و به مدت 8 هفته هموگلوبین ای.وان.سی را مختصرا كاهش می‌دهد. 
8 عدس‌الملک : 
 این گیاه بومی ‌ایران است و در طب سنتی جهت کاهش قندخون بیماران دیابتی تجویز می‌شود. با این حال مصرف روزانه پودر بذر گیاه به مقدار 1500 میلی‌گرم در روز به مدت 2 ماه اثر مفیدی بر قندخون نشان نداده است و فعلا اطلاعات علمی كافی در مورد اثرات این گیاه در دسترس نیست.
9 چای سبز : 
 چای سبز و سیاه در اصل یکی هستند اما فرآیند تولید چای سیاه به گونه‌ای دیگر است. برگ‌های چای سیاه طی روش خاصی تخمیر و سپس خشک می‌شوند اما برگ‌های چای سبز پس از چیدن خشک می‌شوند. عدم تخمیر موجب می‌شود که تقریبا بیشتر مواد طبیعی به همان مقدار در برگ‌های چای باقی بمانند. مردم چین از دیرباز چای سبز را به عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف می‌كردند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی نیز برای تهیه آن دارند. در سال‌های اخیر چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته است. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده‌ای به نام كاتچین است كه فعالیت آنتی‌اكسیدانی آن بسیار بالا است. مصرف روزانه 5/1 گرم پودر چای سبز خشک موجب کاهش مختصر قندخون در بیماران دیابتی می‌شود. مقدار توصیه‌شده برای بیماران دیابتی مصرف 2 فنجان چای دم‌کرده در روز است. 
10 دم‌كرده گزنه : 
 ساقه این گیاه را پرزها و تارهای مخروطی‌شكل پوشانده است كه در صورت لمس كردن ساقه به دست می‌چسبد و پوست را می‌گزد و تولید خارش و سوزش می‌كند و شاید به همین دلیل آن را گزنه نامیده‌اند. تخم آن نرم، ریز و تیره رنگ و مانند تخم‌كتان است. قسمت مورد استفاده این گیاه برگ‌های تازه، ریشه، شیره و دانه آن است. گزنه در طب سنتی ایران به عنوان یك داروی كاهنده گلوكز خون معرفی شده است. عصاره برگ گزنه می‌تواند یك نقش حفاظتی در برابر افزایش میزان قندخون و تخریب سلول‌های پانكراس داشته باشد. 
11 کلپوره همدانی، مریم نخودی همدانی :
 استفاده از این گیاه به‌طوری که در کتب دارویی قدیمی ‌آمده است به زمان‌های دور نسبت داده می‌شود. بقراط، دیوسکورید، پلین و جالینوس از این گیاه در آثار خود نام برده‌اند. عصاره این گیاه محتوی مواد موثره زیره است. مصرف عصاره این گیاه به مقدار 125 میلی‌گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن به مدت 6 هفته قندخون را مختصرا كاهش می‌دهد. 
حرف آخر
در مجموع، مصرف گیاهان دارویی توسط بیماران دیابتی تحت هیچ شرایطی نباید بدون نظر تیم پزشکی انجام شود. این گیاهان دارویی نباید جایگزین داروهای ضددیابت یا انسولین در بیماران دیابتی شود چرا که اولا اثر این گیاهان بر کاهش قندخون خفیف است و ثانیا از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و ثالثا ممکن است با دیگر داروهای مورد استفاده بیماران تداخل داشته باشند. همچنین عوارض و اثرات مصرف طولانی مدت این گیاهان ناشناخته است. در حال حاضرهیچ‌گونه توصیه‌ای علمی ‌در ارتباط با مصرف آنها وجود ندارد.

سفید آن از زرد گرم تر و زرد آن از ارغوانی رنگش گرم تر است .
مزاج :گرم و خشک
خاصیت :رطوبت را لطیف می کند و روغنش برای پیران سودمند است .
آرایش:اگر در حمام صورت را با تر و خشک آن بشویند ، لکه های سیاه پوست از بین می رود .
بسیار بو کردن یاسمین رنگ را زرد می کند .
مفاصل :روغن یاسمین در علاج بیماریهای ناشی از سرما که برای اعصاب و پیران رخ داده مفید است .
سر :بویش سردرد می آورد و با این همه اگر آن را بو کنند سردردی را که از بلغم لزج پیدا شده از بین می برد .
بو کردن روغن خالص یاسمین ـ عطر یاسمین سبب خون دماغ گرمی داران می شود .

عود هندی است و بازرگانان آن را می شناسند .
مفاصل :داروی نقرس است .

همان بطباط است که نر و ماده دارد و نر آن از ماده نیرومندتر است .
خاصیت :قبوضیت دارد اما قسمت آبی در آن زیاد است و چون سیلان مواد را منع می نماید ، خشکاننده است .از خونریزی جلوگیری می کند .
ورم و جوش :ضماد آن در علاج التهابات زیر پوست و باد سرخ و مورچگی و آماس زخم بسیار مفید است .
زخم :در مداوای زخم های تازه بسیار مؤثر است .
سر :افشره اش کرم گوش را می کشد و چرک و ریم گوش را می خشکاند .
سینه :آبش از خون برآوردن جلوگیری می کند .
اندام های غذا :ضمادش التهاب معده را از بین می برد و معده را به حالت اعتدال باز می آورد .خونریزی زهدان را بند می آورد و زخم روده را شفا می دهد .

شیره گیاهی است که آن را شنگ می نامند و شیره نامبرده سرد و قبض است .
مزاج :سرد و خشک

هویج معروف است و قوی ترین دارو در هویج ، تخم هویج بیابانی می باشد .
مزاج :گرم و تر است .
زخم و قرحه :تخم و برگ آن را بکوبند و بر زخم خوره زده بگذارند مفید است .
اندام های سینه :داروی سینه پهلو و سرفه مزمن است .
اندام های غذا :دیر هضم است و مربایش زود هضم تر و داروی استسقا است .
اندام های دفعی :تخم آن و به ویژه تخم هویج بیابانی و همچنین برگ هویج بیابانی در ادرار دادن قوی و شهوت انگیز است .
تخم هویج بیابانی برای رفع درد شکم و روده مفید است .
بذر هویج کاشتنی نیز شهوت انگیز و از آن بادآورتر است .
ریشه هویج بیابانی (شقاقل )از هویج کاشتنی شهوت انگیزتر است و ادرار حیض و بول می کند و در این مسئله خوردن و برداشتن آن مفید است .
تخم و ریشه هویج در باردار شدن زن کمک می کند .

گردو گرم و گرمی شکن آن برای گرمی داران سکنجبین است و برای آنها که معده ضعیف دارند باید گردو را در سرکه پرورش دهند .
مزاج :گرم و خشک است . گردوی در روغن پخته بسیار قابض است و برگ و پوست گردو هر دو باز دارنده نزیف هستند .سوخته پوست گردو خشکاننده است و گزش ندارد .تأثیر روغن گردوی کهنه چون تأثیر روغن زیتون کهنه است .زدایندگی کهنه آن قوی تر است .
آرایش :ضماد گردوی تر را بر جای ضربه بگذارند مفید است .
دمل و جوش :مغز گردو را بجوند و بر دمل سودایی چرکین بگذارند داروی خوبی است .
زخم و قرحه :صمغ آن را بکوبند و بر زخم گرم بپاشند یا داخل مرهم کنند سودمند است .
مفاصل :گردوی مخلوط با عسل و فیجن علاج پیچش عصب است .
سر :سردرد آورد . افشره برگ آن را به حالت نیم گرم در گوش بچکانند ، چرک و ریم گوش را پاک می کند .
چشم :روغن گردو داروی خوره ، سرخی و ناصورهای گوشه چشم است.
اندام های تنفسی :افشره و رب گردو و بازدارنده خناق و برای سرفه بد است .روغن گردوی کهنه درد گلو به بار می آورد . همه انواع گردو و به ویژه گردوی ملوکی بزرگ را بر پستان آماسیده بگذارند آماس را از بین می برد .
اندام های غذا : گردو دیر هضم است و برای معده خوب نیست . گردوی پرورش یافته (مربا )و گردوی تر برای معده سرد بد نیست و کمتر از گردوی خشک زیان دارد .به شرطی که هر دو پوسته آن را بکنند . گردویی که در عسل پرورش دهند برای معده سرد مفید است .
اندام های دفعی :جوش ها را پدید می آورد .درد و پیچ شکم را تسکین می دهد ، شکم را بند می آورد و به ویژه در روغن جوشیده اش بسیار قبض است . پوست گردو نزیف حیض را قطع می کند . مربای گردو بهترین داروی گرده سر است ، خاکستر پوستش را شربت کنند و بخورند یا بردارند بازدارنده حیض است . گردو را با آبکامه بخورند کرم ها را بیرون می راند ، ضد کرم کدو است و در روده کور مفید است .
زهر :گردو که با انجیر و فیجن باشد پادزهر هر نوع سمی است . گردو با پیاز و نمک اگر برگزیده سگ هار و غیره ضماد شود سودمند آید .


 ارزش تغذیه ای بسیار بالایی دارد و از نظر پزشکی برای بدن بسیارمفید است
برای مثال دردرمان سردرد و جلوگیری از طاسی و تاثیرگذاری روی توان جنسی
موثر است مصرف گردو خطر بروز سرطان سینه رادر زنان کاهش می دهد گردو منبع
غنی از اسیدهای چرب،امگا سه ،انتی اکسیدان هاوفیتواسترول ها است که همگی
خطر ابتلا به سرطان را کاهش میدهد و از تشکیل لخته های خونی جلوگیری می کند
 و اثر محافظتی در برابر حملات قلبی دارند و دارای خاصیت کاهش دهندگی
فشارخون است دریافت منظم ویتامین های گروه B در تقویت سیستم عصبی نقش عمده
ای دارد گردو نیزمنبع عمده ویتامین B بوده و به همین دلیل مصرف گردو مدتی
قبل ازشروع سیکل ماهانه خانم ها باعث کاهش علایم عصبی می شود و علایم
افسردگی ،عصبانیت و تند خویی را کاهش میدهد گردو منبع عمده مس است که این
عنصر تاثیر عمده ای در بهبود و عملکرد سیستم ایمنی بدن دارد مصرف مداوم
گردو منجر به لطیف شدن پوست بدن می شود در گردو مقادیری روی و ویتامین E
نیز یافت میشود که این ماده مغذی برای سلامت پوست ضروری است